Albinizm to choroba skóry, zwana inaczej bielactwem. Charakteryzuje się niemożnością wytwarzania barwnika – melaniny. Brak pigmentu występuje w skórze, tworach skórnych, włosach, tęczówce oka.

Albinizm – objawy

Albinosi to osoby, które posiadają bardzo jasną skórę, białe włosy, rzęsy, brwi. Noworodek z albinizmem przychodzi na świat różowy, gdyż spowodowane to jest prześwitywaniem naczyń krwionośnych. Bardzo rzadko ludzie z albinizmem mają czerwone oczy. Jednak najczęściej są one bladoniebieskie, ponieważ ludzkie oko jest stosunkowo duże, dlatego też jest w stanie zapewnić sobie nieprzeźroczystość.

Albinosi są bardzo wrażliwi na działanie promieni słonecznych (UV). Ich skóra szybko reaguje stanami zapalnymi, łatwo występują pęcherze.

Albinizm – przyczyny

Wyróżniamy kilka rodzajów albinizmu (bielactwa).

• Bielactwo uogólnione wrodzone, które dziedziczone jest w sposób autosomalny recesywny. Cecha ta występuje u dziecka, które dziedziczyło zarówno od matki, jak i od ojca gen odpowiedzialny za powstanie choroby. Albinizm wywołuje brak enzymu tyrozyny, który przekształca prekursor melaniny w barwnik melaninę.
• Bielactwo wrodzone częściowe dziedziczone jest w sposób dominujący nieregularny. Oznacza to, że do ujawnienia choroby wystarczy odziedziczenie nieprawidłowego genu tylko od jednego rodzica. Jednak nie zawsze powoduje wystąpienie bielactwa.
• Bielactwo nabyte (białe plamy) wywołane jest przez przewlekle występujący rozpad komórek barwnikowych skóry z pozostawieniem białych odbarwionych plam.

Albinizm – leczenie

Do tej pory nie stworzono skutecznego sposobu leczenia bielactwa nabytego. Natomiast stosuje się różne terapie: fotochemioterapia, wyciąg z dziurawca, autoprzeszczepy naskórkowe.

Bielactwo wrodzone jest nieuleczalne. Chory powinien unikać przebywania na słońcu.