Anemia sierpowata nazywana jest inaczej niedokrwistością sierpowatą. Jest to wrodzona choroba krwi, która powoduje mutację czerwonych krwinek i zmianę ich kształtu z okrągłego na charakterystyczny „sierpowaty”.

Anemia sierpowata – objawy

Anemia sierpowata to choroba rzadko występująca u białej rasy. Pojawia się prawie wyłącznie u czarnej rasy w krajach strefy subtropikalnej i tropikalnej. W chorobie tej mutacja obejmuje także osłabienie zmutowanych komórek. Powoduje to szybkie niszczenie krwinek czerwonych we krwi i stale zmniejszającą się ich liczbę we krwi. Krwinki czerwone, które są uszkodzone mogą blokować naczynia krwionośne, tym samym uszkadzać organy i powodować ból. Objawy anemii sierpowatej są bardzo podobne do zwykłej anemii: zmęczenie, bóle nie mające widocznej przyczyny, zapalenie stawów w palcach u rąk i nóg, częste infekcje bakteryjne, wrzody na nogach, uszkodzenie płuc, serca, oczu, martwica kości. Objawy anemii sierpowatej mogą występować już w pierwszym roku życia. Pojawiają się wtedy bóle brzucha, zakażenia pneumokokami, gorączka, opuchlizna dłoni i stóp. Później dochodzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Anemia sierpowata – przyczyny

Bezpośrednią przyczyną anemii sierpowatej jest mutacja krwinek czerwonych, które przyjmują kształt sierpowaty. Jest to choroba genetyczna, dziedziczona tylko w jednym na cztery przypadki, gdy oboje z rodziców mają zmutowany gen za nią odpowiedzialny. Jeśli tylko jedno z rodziców posiada ten gen, dziecko będzie tylko nosicielem. Nie będzie odczuwało żadnych objawów tej choroby. Osoba będąca nosicielem tego genu jednocześnie uodparnia się na malarię nie chorując na anemię.

Anemia sierpowata – leczenie

Diagnoza anemii sierpowatej polega na obserwacji objawów oraz badaniu krwi pod mikroskopem. Nie ma leczenia przyczynowego w tej chorobie. Można tylko łagodzić objawy występujące u pacjenta za pomocą: leków przeciwbólowych, przetaczania krwi, antybiotykoterapii, przeszczepu szpiku kostnego.