Choroba Peyroniego – leczenie
Kiedy sytuacja nie jest bardzo poważna można zastosować leczenie farmakologiczne. Ze względu na własności przeciwutleniające choremu podaje się witaminę E, która łagodzi objawy schorzenia. Inną możliwością jest aplikacja para-aminobenzoesanu potasu (Potaba), co skutkuje obniżeniem bólu u pacjenta. Aby zmniejszyć odczyn zapalny, zwłaszcza we wczesnym stadium choroby, podaje się Tamoksyfen. Do stosowania miejscowego wykorzystywany jest Werapamil, który poprawia czynności płciowe i niweluje skrzywienie prącia. Podobnie działa kolchicyna, która ponadto zmniejsza dolegliwą bolesność.
W przypadku, gdy sytuacja jest poważna (pacjent przez schorzenie nie może odbywać stosunków seksualnych) należy brać pod uwagę zabieg chirurgiczny. Konieczna jest wówczas stabilizacja choroby przez minimum rok. Standardowym postępowaniem korygującym jest procedura Nesbita. Polega ona na zwężeniu części członka, która nie jest dotknięta chorobą, aby zniwelować deformację. Istnieje również alternatywna, ale i bardziej inwazyjna metoda. Choremu wycina się wówczas całkowicie bliznowatą płytkę i zastępuje ją łatą z różnych materiałów organicznych lub syntetycznych, na przykład z Gortexu.
Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.