Schorzenie, polegające na rozpadzie krwinek czerwonych oraz upośledzeniu czynności nerek. Zwykle pojawia się u dzieci do 5. roku życia, może jednak wystąpić także w późniejszym okresie.

Zespół hemolityczno-mocznicowy – objawy

Schorzenie często sygnalizują:

• biegunka z domieszką krwi;
• zakażenie dróg moczowych;
• zakażenie skóry;
• obrzęki;
• nadciśnienie tętnicze;
• gorączka;
• osłabienie;
• utrata apetytu;
• ogólne  złe samopoczucie.

Diagnoza następuje po wywiadzie z pacjentem, zaobserwowaniu typowych objawów, a także wykryciu zmian we krwi i w moczu. Kolejne objawy choroby to:

• ostra niewydolność nerek;
• niedobór płytek krwi;
• tzw. skąpomocz;
• podwyższone ciśnienie tętnicze;
• zaburzenia rytmu serca;
• żółtość skóry.

Zespół hemolityczno-mocznicowy – przyczyny

Zazwyczaj za powstanie schorzenia są odpowiedzialne toksyny bakteryjne E. coli lub Shigella. Istnieją także inne przyczyny, jak np. zakażenia wirusowe, leki,  nowotwory, ciąża, przeszczep organów, choroby reumatologiczne. Istnieje prawdopodobieństwo, że w niektórych przypadkach choroba ma podłoże genetyczne. Zazwyczaj to jednak toksyny bakteryjne uszkadzają śródbłonek, pokrywający ściany naczyń od wewnątrz. Na skutek tego powstają skrzepliny, a te z kolei zamykają światło naczyń i uniemożliwiają właściwy przepływ krwi. Wczesne zmiany zachodzą w obrębie naczyń nerkowych, ale uszkodzenie naczyń dotyczy także innych narządów. Diagnoza powstaje po wykonaniu badań; w badaniu ogólnym moczu obecność krwinek i białka.

Zespół hemolityczno-mocznicowy – leczenie

Leczenie zespołu hemolityczno-mocznicowego polega na wykonywaniu hemodializ, przetaczaniu koncentratu krwinek czerwonych, a także podawaniu leków obniżających ciśnienie tętnicze krwi.