Przez lata bronchoskopia kojarzona była jako bardzo nieprzyjemne badanie. Dawna, tzw. „sztywna bronchoskopia” ustąpiła już prawie całkowicie miejsca nowej technice, stosującej giętkie bronchofiberoskopy. Jak więc obecnie wygląda to badanie i jakie daje możliwości?

Bronchoskopia jest badaniem, polegającym na wprowadzeniu przez nos lub usta bronchofiberoskopu (giętkiej rurki o średnicy około 5mm z kamerą i źródłem światła na jej końcu oraz dodatkowym kanałem na inny przyrządy) umożliwiającego ocenę powierzchni dróg oddechowych (krtań, tchawica, oskrzela). Może ona być wykonywana w celu zdiagnozowania przyczyny niektórych objawów, jak również w celu przyrządowego leczenia niektórych stanów m.in. krwawień, zwężeń światła oskrzeli, obecności ciał obcych.

W jakim celu jest stosowana?

Badanie to pozwala na: ocenę wyglądu poszczególnych części układu oddechowego, poszukiwanie patologicznych zmian, pobranie wydzieliny z dróg oddechowych w celu poszukiwania w niej komórek nowotworowych, bakterii, grzybów. Za pomocą różnych przyrządów wprowadzonych poprzez dodatkowy kanał w bronchoskopie, można pobierać fragmenty tkanek (najczęściej płuca lub węzłów chłonnych) do badania histopatologicznego (mikroskopowego). W trakcie badania można również wykonać ocenę ultrasonograficzną (USG) otaczających drogi oddechowe tkanek.

Jakie są wskazania do wykonania bronchoskopii diagnostycznej?

• krwioplucie;
• przedłużający się kaszel;
• duszność nieznanego pochodzenia;
• nawracające zapalenia płuc, szczególnie obejmujące za każdym razem ten sam fragment płuca;
• podejrzenie aspiracji ciała obcego lub podejrzenie uszkodzenia dróg oddechowych;
• wskazania radiologiczne (diagnostyka niektórych zmian w obrazie radiologicznym).

Badanie może również służyć celom leczniczym takim jak:

• usunięcie zalegającej wydzieliny;
• usunięcie ciała obcego;
• udrożnienie zwężonych procesem chorobowym odcinków układu oddechowego;
• tamowanie krwawień;
• podawanie leków bezpośrednio do oskrzeli.