Koronarografia to referencyjna metoda obrazowania naczyń serca (tętnic wieńcowych), tzw. „złoty standard” w diagnostyce choroby wieńcowej serca i ocenie zwężeń naczyń wieńcowych

Koronarografia jest uznanym badaniem w diagnostyce choroby wieńcowej, ocenie anatomicznej tętnic wieńcowych oraz obecnych w nich zmian patologicznych. Jest to podstawowe badanie u chorych ze stabilną chorobą wieńcową, którego celem jest określenie opcji terapeutycznych tj.: leczenia zachowawczego lub rewaskularyzacji (poszerzenia, udrożnienia, pomostowania zmienionych chorobowo naczyń serca) oraz ocena rokowania.

Jakie są wskazania do wykonania koronarografii?

W celu określenia wskazań do wykonania koronarografii, ocenia się stan kliniczny chorego, jego dolegliwości oraz wyniki nieinwazyjnych badań (np. EKG, echo serca, test wysiłkowy). W kwalifikacji bierze się również pod uwagę: tryb życia pacjenta, wykonywany przez niego zawód, choroby współistniejące oraz odpowiedź na leki. Koronarografia jest wskazana:

• u osób ze stabilną chorobą wieńcową (celem oceny możliwości wykonania rewaskularyzacji);
• u osób z atypowymi dolegliwościami w klatce piersiowej (gdy inne testy diagnostycznie zawiodły w ustaleniu rozpoznania);
• gdy lekarz podejrzewa sercowy zespół X;
• u osób przed planowaną operacją kardiochirurgicznej wymiany lub naprawy zastawek serca;
• do oceny tętnic serca u osób z dusznicą naczynioskurczową;
• w przypadku: poważnych zaburzeń rytmu serca (arytmii komorowej) lub po nagłym zatrzymaniu krążenia, przy wczesnym nawrocie dolegliwości po uprzedniej rewaskularyzacji serca, przy wysokim ryzyku nawrotu zwężenia (restenozy) po zabiegach rewaskularyzacyjnych w zakresie naczyń o dużym znaczeniu prognostycznym (np. gałąź międzykomorowa przednia);
• u osób, które przebyły zawał serca.

Dokładny czas i termin badania ustala się indywidualnie, biorąc pod uwagę cały obraz choroby.