Unaczynienie serca

Serca jest unaczynione przez dwie tętnice wieńcowe (prawą i lewą), odchodzące od aorty. Lewa tętnica wieńcowa po krótkim (kilkucentymetrowym) przebiegu dzieli się na dwa naczynia; gałąź międzykomorową przednią (oddającą zwykle 2-3 gałęzie przekątne [diagonalne – Dg] oraz naczynia, tzw. perforatory, unaczyniające przegrodę międzykomorową serca) oraz gałąź okalającą (która biegnie w bruździe miedzy komorą a przedsionkiem, oddając 2-3 gałęzie brzeżne [marginalne – Mg]. Prawa tętnica wieńcowa, która u 85% osób przechodzi w gałąź międzykomorową tylną, jest zwykle długim i silnym naczyniem.

Na czym polega badanie?

W trakcie koronarografii lekarz ocenia i opisuje naczynia wieńcowe. Wynik opisu może być następujący:

• brak zmian w uwidocznionych tętnicach - naczynia czyste;
• zmiany przyścienne (nieistotne zwężenia);
• zmiany istotnie przewężające światło tętnicy (tzn. >50% średnicy);
• zmiany krytyczne (tzn. >75% średnicy).

Ruchomy obraz tętnic wieńcowych w postaci „filmów” jest rejestrowany cyfrowo na nośniku pamięci (krążku CD/DVD), w postaci kilku projekcji dla każdej z tętnic wieńcowych serca oraz jest archiwizowany, by można było go obejrzeć w przyszłości.

Po wykonaniu badania, w zależności od obrazu naczyń wieńcowych, pacjent jest kwalifikowany do dalszego leczenia: zachowawczego (farmakoterapia, zdrowy styl życia oparty na prawidłowej diecie i aktywności fizycznej oraz eliminacja czynników ryzyka choroby wieńcowej, jak np. wysokiego ciśnienia tętniczego i podwyższonego poziomu cholesterolu) lub do leczenia rewaskularyzacyjnego (poszerzenia naczyń wieńcowych drogą przezskórnej angioplastyki (PTCA), lub pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG)).