Mimo coraz doskonalszych technik obrazowych i badań laboratoryjnych nie zawsze udaje się nam postawić wstępne rozpoznanie w schorzeniach przewodu pokarmowego. Wówczas przydatna może okazać się laparoskopia diagnostyczna i zabiegowa, która dzięki oszałamiającemu rozwojowi w ostatnich latach, coraz bardziej wydłuża własną listę wskazań.

Czym jest laparoskopia?

Laparoskopia jest metodą diagnostyczną i zabiegową, pozwalająca na uwidocznienie narządów jamy brzusznej, jak i wykonanie w sposób mniej obciążający pacjenta, różnego rodzaju zabiegów.

Jak wygląda zabieg laparoskopii?

Zabieg przeprowadzany jest w warunkach sterylnych na sali operacyjnej i w znieczuleniu ogólnym.

Po znieczuleniu pacjenta oraz dokładnym umyciu i dezynfekcji pola operacyjnego (skóry brzucha), lekarz operujący wykonuje w okolicy pępka niewielkie 5 mm nacięcie. Wprowadza przez nie do jamy brzusznej pacjenta grubą igłę, połączoną z aparatem pompującym dwutlenek węgla. W ten sposób wytwarza tzw. odmę brzuszną, dzięki której  powłoki brzucha unoszą się, pomagając tym samym: lepiej uwidocznić oglądane struktury, jak również dając większe pole manewru, zmniejszając ryzyko uszkodzenia narządów i naczyń.

Następnie w miejsce uprzednio założonej igły umieszcza się laparoskop. Jest to sztywna metalowa rurka z układem optycznym wewnątrz, umożliwiająca oglądanie narządów jamy brzusznej w powiększeniu na monitorze. Laparoskop sam w sobie daje jedynie możliwość zobrazowania narządów jamy brzusznej. Aby móc wykonać zabieg operacyjny, lekarz wykonuje dwa kolejne, niewielkie nacięcia po obu stronach pępka, przez które wprowadza troakary. Są to ostro zakończone przyrządy, z których ostra cześć po przebiciu powłok jamy brzusznej zostaje usunięta, a pozostawiona osłona tworzy tunel, przez który wprowadza się mikronarzędzia chirurgiczne (pozwalające na cięcie tkanek, ich zszywanie, koagulację sączących naczyń, podaż płynów i odsysanie treści). Po skończonym zabiegu wyjmuje się poszczególne elementy i zakłada pojedyncze szwy na nacięcia na skórze.

Następnie pacjent przewożony jest na obserwację, której czas będzie uzależniony od jego stanu ogólnego oraz rodzaju zabiegu, jaki był przeprowadzany metodą laparoskopii.