Leczenie
W leczeniu infekcji dwoinką zapalenia płuc stosuje się antybiotyki (penicyliny, cefalosporyny, wankomycynę). Problemem pozostaje jednak rosnąca oporność tych bakterii na leki (organizmy te produkują specjalne enzymy, rozkładające antybiotyki, zanim te zaczną jeszcze działać). Dlatego też w niektórych przypadkach leczenie jest przedłużone i wymaga oznaczenia wrażliwości bakterii na różne antybiotyki lub nawet nieskuteczne.

Profilaktyka – czyli o szczepieniach

Zapobieganie chorobom wywoływanym przez pneumokoki, oparte jest na dostępnej szczepionce. Jest to szczepionka zabita, zawierająca fragmenty tych bakterii (tzw. polisacharydy). Zapewnia ochronę przed ciężkim przebiegiem zakażenia u 51-80% osób szczepionych. Jest również bezpieczna i nie wiąże się z dodatkowym ryzykiem, choć mogą po niej wystąpić reakcje miejscowe, jak po innych szczepionkach (zaczerwienienie skóry w miejscu podania, przejściowy ból po injekcji itp.). Wprawdzie jednorazowe szczepienie zapewnia odporność, zaleca się szczepienie przypominające co 5 lat.

Szczepienie jest wskazane u osób narażonych na ciężki przebieg chorób, wywołanych pneumokokami. Osoby mające kontakt z pacjentami zagrożonymi, powinny także poddać się szczepieniu, celem ochrony swoich najbliższych. Szczepionka zapewnia wysoką skuteczność oraz chroni przed tymi bakteriami, włączając w to też szczepy oporne na standardowe leczenie antybiotykami z grupy penicylin.

Nie ma wskazań co do optymalnego okresu w roku, aby poddać się temu szczepieniu. Dlatego można to zrobić w dowolny dzień , jak również połączyć ze szczepieniem przeciwko grypie sezonowej.