Jeśli proces zapalny toczy się w zwojach nerwów czaszkowych, to może rozwinąć się półpasiec uszny (objawiający się silnym bólem ucha, wysypką na małżowinie usznej i we wnętrzu przewodu słuchowego zewnętrznego; mogący skutkować uszkodzeniem nerwów VII i VIII co skutkuje szumami usznymi lub ubytkiem słuchu) lub oczny (wysypka lokalizuje się wówczas w okolicy czoła, łuku brwiowego, powieki, towarzyszą jej silne bóle, czasem rozwijają owrzodzenia na spojówkach i rogówce).

W przypadku osób, które przebyły przeszczep szpiku kostnego zdarzają się przypadki półpaśca rozsianego, który zajmuje cały obszar skóry ciała, a u niektórych zmiany znaleźć można także w narządach wewnętrznych (np. w płucach). Wynika to z obniżenia u nich mechanizmów odpornościowych i rozwoju wiremii, czyli rozsiewu wirusa drogą krwi.

Rozpoznanie i leczenie

Wywiad z pacjentem dotyczący kolejności pojawiających się objawów, a także charakterystyczna lokalizacja (najczęściej zajęte są dolne piersiowe dermatomy lub obszar unerwienia nerwu ocznego) i wygląd wykwitów skórnych sprawiają, że rozpoznanie stawiane jest najczęściej bez przeprowadzania dodatkowych badań. W razie jakichkolwiek wątpliwości można pobrać wydzielinę z pęcherzyków skórnych i wyizolować z niej wirusa.

W leczeniu stosuje się przede wszystkim miejscowo działające środki odkażające, przeciwbólowe, ściągające (w formie żeli, kremów, aerozoli), a także doustnie preparaty zawierające witaminy z grupy B oraz leki przeciwwirusowe (acyklowir).

Częstym powikłaniem półpaśca są nerwobóle i przeczulica skóry (w obszarze wcześniej zajętym przez wykwity), które utrzymują się nawet miesiącami i latami.