Profilaktyka zakażenia czyli o szczepieniach na WZW B

Szczepienie przeciwko WZW typu B znajduje się na liście szczepień obowiązkowych aktualnego Programu Szczepień Ochronnych. Noworodki szczepione są zgodnie ze schematem: I dawka - zaraz po urodzeniu, II dawka w 1-wszym i III dawka w 6-tym miesiącu życia. Warto wiedzieć, iż bezpieczny poziom przeciwciał ochronnych anty-Hbs we krwi wynosi 10j/l lub powyżej.

Zaleca się szczepienie chorych przygotowywanych do zabiegów operacyjnych. W przypadku ekspozycji osoby nieszczepionej (zakłucie skażoną igłą) należy jak najszybciej (w ciągu 7 dni) podać immunoglobulinę przeciwko HBV i rozpocząć podstawową serię szczepień.

Jeśli u matki, która urodziła, stwierdza się zakażenie, to dziecku wraz z pierwszą dawką szczepionki podaje się immunoglobulinę przeciwko HBV, a następnie kontynuuje podstawową serię szczepień. Karmienie piersią nie jest przeciwwskazane.

Jednakowo ważna jest tzw. profilaktyka nieswoista zakażenia, która polega na stosowaniu sprzętu jednorazowego użytku w zakładach opieki zdrowotnej, ale także w takich miejscach takich jak salony tatuażu, gabinety fryzjerskie, kosmetyczne. Materiał skażony krwią powinien być także odpowiednio zabezpieczony. Chorzy na WZW B powinni zminimalizować ryzyko zakażenia osób zdrowych, chroniąc je przed kontaktem ze swoimi rzeczami osobistymi, które mogą być skażone krwią (szczoteczka do zębów, maszynka do golenia, igły i strzykawki w przypadku narkomanów). Należy unikać kontaktów seksualnych do czasu wyeliminowania wirusa lub zakończenia cyklu szczepień partnera.

W związku z ciągle utrzymującą się wysoką liczbą zakażeń i nosicielstwa wirusa HBV niezwykle istotnym stało się wprowadzenie obowiązku szczepień na WZW B do kalendarza szczepień obowiązkowych. U dzieci ze względu na specyfikę układu immunologicznego przebieg choroby może być przez długi czas skryty, a powikłania zakażenia dramatyczne w skutkach, zarówno u dzieci jak i u dorosłych.