Czyrak to głęboki zapalny guz, z ropnym czopem martwiczym w środku. Powstaje on na skutek infekcji bakteryjnej mieszka włosowego, najczęściej spowodowanej przez bakterie Staphylococcus ureus (Gronkowiec złocisty).

Czyraki występują dosyć często, szczególnie u osób z obniżoną odpornością lub zaniedbanych higienicznie, jednak nie jest to regułą. Mogą pojawić się także u osób, które są zdrowe i nie mają żadnych czynników predysponujących. Do zakażenia może dojść na drodze kontaktów z zakażonymi ubraniami lub ręcznikami, a także na drodze autoinokulacji z nozdrzy lub krocza (czyli przenoszenia z jednego miejsca ciała na drugi np. przez rozdrapywanie i wcieranie).

Wszędzie, gdzie występują na ciele włosy, może dojść do infekcji bakteryjnej mieszka włosowego. Natomiast szczególnie częste lokalizacje zmian to: kark, twarz, pacha, ramiona i podudzia, a także przedsionek nosa i kanał zewnętrzny ucha środkowego. Czyraki częściej występują w obszarach pocieranych (np. pod paskami biustonosza), a także u osób  z atopowych zapaleniem skóry, u których mikrouszkodzenia na skórze sprzyjają wnikaniu i namnażaniu się bakterii.

Istotne znaczenie ma umiejscowienie czyraka, gdyż w niektórych miejscach na ciele jest on bardziej niepokojący niż w innych. Czyraki umiejscowione na środku twarzy (okolice nosa i górnej wargi) stanowią ryzyko wystąpienia zakrzepicy zatoki jamistej. Przy odpowiedniej antybiotykoterapii stosowanej ogólnie ryzyko to jest minimalne.