Czynnikiem etiologicznym jest najczęściej zewnątrzpochodne zakażenie mieszane gronkowcowo-paciorkowcowe (Gronkowiec złocisty i paciorkowce z grupy A), a wrotami zakażenia są mikrourazy skóry. Zakażenie może też szerzyć się z błon śluzowych jamy nosowo-gardłowej. Infekcja może się także rozwijać wtórnie w obrębie ognisk na skórze przebiegających ze świądem (zliszajowacenie).
Jakie są objawy i przebieg?
Początkowo są to powierzchowne, ropne pęcherze o bardzo wiotkiej pokrywie, które łatwo pękają. Wydzielina z pęcherzy zasycha w miękkie strupy o charakterystycznej miodowo-żółtej barwie. Zmiany pojawiają się najczęściej w obrębie ust i nosa. Nowe wykwity pojawiają się wokół już istniejących w wyniku samozaszczepiania. Zmiany na skórze pojawiają się nagle, trwają kilka – kilkanaście dni i ustępują bez pozostawiania blizn. W przypadkach nieleczonych choroba może trwać kilka tygodni. Ważne jest ustalenie, czy są to zmiany pierwotne, czy wtórne do istniejącej już choroby skóry.
Leczenie w większości przypadków jest miejscowe. Stosuje się aerozole lub maści z antybiotykami lub środkami odkażającymi. W przypadkach bardzo nasilonych zmian, opornych na leczenie zewnętrzne lub gdy choroba dotyczy większej grupy osób, stosuje się ogólnoustrojową antybiotykoterapię.
Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego artykułu