Niski poziom glukozy we krwi (hipoglikemia) może wystąpić gdy: poda się za dużo insuliny, zje się za mały posiłek, ominie lub opóźni się spożycie posiłku, po wstrzyknięciu insuliny, podejmie się zbyt duży wysiłek fizyczny, do którego nie jest się przyzwyczajonym lub wypije się alkohol na czczo. Ważne jest żeby zawczasu rozpoznać symptomy tego stanu: uczucie głodu, drżenie rąk, uczucie pustki w głowie, nerwowość, zmieszanie, senność, zmienność nastroju, dezorientacja, zmęczenie, ból głowy, uczucie szybkiej pracy serca, uczucie mrowienia warg i języka, potliwość. Jeśli myślisz, że możesz mieć niski poziom cukru – wykonaj pomiar gleukometrem. Jeśli hipoglikemia się potwierdzi, zjedz dodatkowy posiłek (kanapka z szynką, szklanka soku owocowego, porcja makaronu z sosem). Niekiedy przy bardzo nasilonej hipoglikemii konieczne jest podanie glukagonu (hormonu działającego przeciwstawnie do insuliny).

U niektórych osób typowe objawy wysokiego/niskiego poziomu glukozy nie występują. Ci chorzy powinni częściej niż pozostali kontrolować sobie glikemię.

Przed prowadzeniem samochodu lub innego pojazdu – zmierz poziom cukru we krwi.

Co powinno się wiedzieć chorując na cukrzycę typu 2?

Jest to najczęstsza postać cukrzycy. Chorują na nią głównie osoby po 40 roku życia, choć zdarzają się też zachorowania u osób młodszych nawet przed 20 r. ż.

Do głównych czynników ryzyka należą: nadwaga i otyłość, niska lub brak aktywności fizycznej, nieprawidłowa dieta; a ryzyko jej wystąpienia rośnie z wiekiem oraz gdy w rodzinie są osoby, już chorujące na ten typ cukrzycy.

Kluczowe sprawy, o których należy pamiętać rozpoczynając leczenie: planowanie posiłków (regularne pory jedzenia, optymalnie 5-6 posiłków dziennie, ilość składników pokarmowych dobrana przez specjalistę ds. diety), regularny wysiłek fizyczny (umiarkowana aktywność), utrata masy ciała (optymalne jest osiągnięcie BMI 20-25).