Do innych ważnych elementów diety należy błonnik pokarmowy, którego ilość nie powinna być mniejsza niż 25 g/dobę. Znajduje się on m. in. w mące pełnego przemiału, otrębach, płatkach zbożowych i warzywach.

Najpoprawniejsze byłoby spożywanie 5 posiłków dziennie i zaleca się aby były przyjmowane codziennie o takich samych porach dnia. Ilość energii optymalną do funkcjonowania (podawaną w jednostkach kilokalorii), powinien indywidualnie obliczyć lekarz lub dietetyk w chwili postawienia rozpoznania cukrzycy lub przy okazji konsultacji. W celu uzyskania dokładnych informacji na temat co i jak jeść, żeby uchronić się przed cukrzycą lub jak najlepiej ją kontrolować, czy opracować indywidualny plan dietetyczny, skontaktuj się z lekarzem rodzinnym w swoim ośrodku zdrowia, diabetologiem lub dietetyczką i poproś o poradę dietetyczną.

Indeks glikemiczny

W doborze produktów węglowodanowych pomocny jest tzw. indeks glikemiczny. Oznacza on jak silnie dany produkt, zawierający cukry, podnosi stężenie glukozy we krwi, w porównaniu do wzrostu tego poziomu po spożycia samej glukozy. Zalecane jest spożycie artykułów żywnościowych, charakteryzujących się niskim indeksem glikemicznym, jak np. makaron ugotowany al dente (lekko twardo), otręby i ciemne pieczywo. Z drugiej zaś strony ograniczeniu powinno ulec spożycie produktów o wysokim indeksie glikemicznym (np. ziemniaki puree, ciastka francuskie, białe pieczywo), które powodują nasilone i trudne w korygowaniu wzrosty glikemii poposiłkowej. Dokładne wartości indeksu glikemicznego poszczególnych produktów żywnościowych są zestawione w tabelach, dostępnych w poradnikach dla cukrzyków, książkach na temat prawidłowego żywienia oraz broszurach informacyjnych.