Działania niepożądane

Glikokortykoidy są lekami posiadającymi bardzo wiele działań ubocznych, zwłaszcza przy ich przewlekłym stosowaniu (w wielu schorzeniach muszą być niestety przyjmowane przez całe życie). Mogą wywoływać:

• skłonność do infekcji: bakteryjnych, grzybiczych i wirusowych;
• wzmożony apetyt;
• otyłość charakterystyczną dla zespołu Cushinga (zlokalizowaną w okolicy: karku pojawia się "bawoli kark", tułowia, na twarzy tzw. twarz księżycowata);
• obniżenie tolerancji wysiłku i osłabienie mięśni, jak również ich zaniki;
• ścieńczenie skóry w skutek zaburzeń syntezy kolagenu (staje się ona podatna na urazy, rany wolniej się goją);
• zaburzenia metabolizmu węglowodanów – cukrzyca i objawy z nią związane;
• zaburzenia układu kostnego w skutek zmniejszonego uwapnienia kości – osteoporoza;
• nadciśnienie tętnicze (z niego mogą wynikać zawroty i bóle głowy);
• problem z widzeniem (jaskra i zaćma);
• obrzęki wynikające z  zaburzeń elektrolitowych – zatrzymywanie sodu a utrata potasu;
• choroba wrzodowa żołądka (zmniejsza się działanie czynników ochronnych śluzówki żołądka poprzez spadek syntezy prostaglandyn, które pobudzają do wytwarzana śluzu w żołądku);
• objawy choroby wieńcowej (stosowanie glikokortykosteroidów sprzyja rozwojowi miażdżycy tętnic wieńcowych poprzez zaburzenia gospodarki lipidów);
• u mężczyzn zaburzenia potencji;
• u kobiet zaburzenia miesiączkowania;
• u dzieci zaburzenia wzrostu.

Z uwagi na właściwości tych leków i  ich szerokie spektrum działań ubocznych muszą być zawsze stosowane pod nadzorem lekarza.