Tarczyca skłania większość osób do wizyty u lekarza zwykle dopiero w momencie dużego i nieestetycznego jej powiększenia (wola). Jednak nie wolno zapominać, że wole nie jest tylko problemem kosmetycznym, dlatego warto wcześniej udać się do specjalisty, aby wykrył on chorobę na wczesnym etapie i zapobiegł pojawieniu się uciążliwych objawów.

Co to właściwie jest wole?

Wole jest to powiększenie objętości tarczycy, która prawidłowo u kobiet nie powinna przekraczać 20 ml i a u mężczyzn 25 ml. Częściej schorzenie to dotyczy kobiet i może rozwijać się w każdym wieku. Objawy wola tarczycy mogą wynikać zarówno z jego wielkości, jak również z zaburzeń czynności samej tarczycy i tak:

• z prawidłowym poziomem hormonów – mówimy o wolu obojętnym;
• z niedoborem hormonów tarczycy – wolu niedoczynnym;
• z nadmiarem hormonów tarczycy – wolu nadczynnym.

Z uwagi na budowę wola możemy je podzielić na:

• miąższowe (gdy tarczyca jest jednolicie powiększona i nie wykrywa się w niej guzków);
• guzkowe (w obrębie miąższu wola tarczycy wykrywa się jeden lub więcej guzków, mogą być wyczuwalne przy badaniu palpacyjnym (dotykowym) lub widoczne w badaniach obrazowych np. USG tarczycy);
• mieszane (guzkowo-miąższowe);
• naczyniowe (specyficzny rodzaj wola spotykany w chorobie Gravesa-Basedowa, w którym możemy wysłuchać szmer nad wolem tarczycy, wynikający z wzmożonego przepływu krwi).

Wole tarczycy może mieć różne położenie:

• wole szyjne – obejmuje region szyi;
• wole zamostkowe – występuje wówczas, gdy minimum 1/3 objętości wola lokalizuje się za mostkiem;
• wole śródpiersiowe – kiedy wole sięga śródpiersia.