Schorzenie to należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o nieznanej etiologii. Jest to choroba zapalna, która może występować w każdym odcinku przewodu pokarmowego, począwszy od jamy ustnej na odbycie kończąc. Jednak najczęściej występuje w końcowej części jelita cienkiego i początku jelita grubego.

Szczyt zachorowań na chorobę Leśniowskiego-Crohna występuje między 2 i 3 dekadą życia. Procesem zapalnym obejmowane są stopniowo wszystkie warstwy ściany przewodu pokarmowego, co prowadzi do ich zniszczenia i progresji dolegliwości. Zmiany występują w cewie pokarmowej odcinkowo, tzn. między strefami zapalnymi występują fragmenty zdrowych tkanek. Choroba jest przewlekła i charakteryzuje się okresami remisji (ustąpienia dolegliwości) i nawrotów. Jej przyczyna nie jest do tej pory znana. Rozważa się zarówno wpływ zaburzeń genetycznych, infekcyjnych, immunologicznych. Natomiast palenie papierosów oraz ciągły stres mogą nasilać dolegliwości.

Objawy

Choroba zwykle rozwija się powoli, choć zdarzają się też przypadki nagłe. Jej objawy zależą od lokalizacji zmian i stopnia ich zaawansowania. Mogą pojawić się objawy ogólne, dolegliwości związane z zajęciem danego odcinka cewy pokarmowej oraz u części pacjentów objawy nie związane z przewodem pokarmowym.

Objawy ogólne to najczęściej:

• gorączka lub stany podgorączkowe;
• osłabienie;
• łatwa męczliwość;
• zahamowanie wzrostu (u dzieci);
• spadek masy ciała.

Objawy związane z zajęciem przewodu pokarmowego:

• dolegliwości bólowe brzucha;
• biegunka;
• wyczuwalny guz w jamie brzusznej (u części chorych);
• domieszka krwi w stolcu (rzadko);
• ropnie, przetoki, szczeliny w okolicy odbytu (przy zajęciu tej części przewodu pokarmowego);
• afty, bóle dziąseł (przy zajęciu jamy ustnej);
• zaburzenia połykania, bóle przełyku.

Objawy z poza przewodu pokarmowego:

• dolegliwości stawowe (np. zapalenie dużych stawów);
• objawy skórne (np. rumień guzowaty, zgorzelinowe zapalenie skóry);
• objawy oczne (np. zapalenie tęczówki, zapalenie spojówek);
• kamica żółciowa.