Połykanie jest bardzo złożonym procesem, podczas którego dochodzi do uformowania i połknięcia kęsa pokarmowego. W zasadzie od tej czynności zależy nasze codzienne życie. W praktyce czynność tę wykonujemy odruchowo, bez zastanowienia. Dopiero gdy wystąpią problemy z połykaniem można zauważyć, jak bardzo ważny jest to proces.

Zaburzenia połykania w praktyce lekarskiej nazywane są dysfagią. Jest to trudność w formowaniu kęsa pokarmowego i przechodzeniu pokarmów stałych oraz płynnych z jamy ustnej, poprzez przełyk do żołądka. Mogą one towarzyszyć wielu schorzeniom, które niekoniecznie muszą mieć swój początek w przełyku czy gardle.

Jak „działa” połykanie?

W połykaniu można wyróżnić trzy fazy, które następując jedna po drugiej, powodują przesunięcie treści pokarmowej z jamy ustnej do dalszego odcinka przewodu pokarmowego. Pierwsza z nich, nazywana fazą ustną, jest zależna od naszej woli i jej długość uzależniona jest od rodzaju pokarmu oraz naszych przyzwyczajeń żywieniowych. W jej trakcie dzięki dowolnym ruchom języka, a także policzków i żuchwy dochodzi do przeżucia pokarmu oraz przesunięcia go w postaci kęsa w głąb jamy ustnej w stronę gardła. Następnie, w fazie gardłowej dochodzi do automatycznego „uszczelnienia” dróg oddechowych za pomocą wielu struktur gardła i krtani, które nie podlegają naszej kontroli. Proces ten zabezpiecza przed przedostaniem się pokarmu do jamy nosowej lub tchawicy. Dzięki temu nie krztusimy się podczas jedzenia. W ostatnim etapie czyli fazie przełykowej kęs pokarmowy przesuwany jest poprzez przełyk do żołądka dzięki regularnym, niezależnym od naszej woli skurczom mięsni przełyku, tworzącym falę perystaltyczną. Cały akt połykania w przybliżeniu trwa pół minuty, z czego większość tego czasu powinno zająć przeżuwanie.