Medycyna szybko się rozwija, coraz więcej schorzeń można leczyć, a co najważniejsze – skutecznie wyleczyć. Nie wszystkie jednak poddają się takim stwierdzeniom, a jednym z przykładów może być marskość wątroby.

Marskość wątroby definiowana jest jako uogólnione uszkodzenie miąższu tego narządu z następowym włóknieniem (nadmierne gromadzenie tkanki łącznej z degradacją prawidłowego miąższu), zaburzeniem czynności wątroby oraz jej ukrwienia. Może rozwinąć się na bazie wielu przewlekłych procesów chorobowych.

Główne schorzenia mogące doprowadzić do marskości wątroby to:

• nadużywanie alkoholu;
• wirusowe zapalenia wątroby typu B, C, D;
• autoimmunologiczne zapalenie wątroby (organizm tworzy przeciwciała przeciwko różnym strukturom tkanki wątrobowej);
• choroby metaboliczne (mukowiscydoza, choroba Wilsona, hemochromatoza, niedobór α1-antytrypsyny i in.);
• glikogenozy;
• choroby dróg żółciowych (niedrożność dróg żółciowych, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych, pierwotna marskość żółciowa);
• stany chorobowe utrudniające odpływ krwi z wątroby (niewydolność prawej komory serca, zespół Budd-Chiari);
• leki (amiodaron, metotreksat, metyldopa);
• hiperwitaminoza A;
• toksyny i wiele innych.