Oparzenia przełyku są bardzo niebezpiecznym stanem, ponieważ mogą prowadzić do wielu powikłań, a nawet skończyć się śmiercią. Najczęściej dotyczy to dzieci i powstaje poprzez przypadkowe spożycie substancji żrących lub wrzących, które można znaleźć na półkach każdego domu. Oprócz przypadkowych spożyć, często używane bywają w celach samobójczych, częściej u nastolatków i dorosłych.

Oparzenia przełyku można podzielić na termiczne i chemiczne. Oparzenia termiczne powstają wskutek spożycia substancji o bardzo wysokiej temperaturze (np. wrzątek), natomiast oparzenia chemiczne w wyniku spożycia substancji kwaśnych lub zasadowych, czyli odpowiednio o niskim i wysokim pH.

Mocne kwasy i zasady są, obok detergentów podstawowymi składnikami wielu środków czyszczących. Spożycie silnych kwasów powoduje powierzchowną martwicę skrzepową, natomiast zasady powodują głęboką martwicę rozpływną oraz poprzez reakcje z kwasem solnym obecnym w żołądku, która jest silnie egzotermiczna (wytwarza się duża ilość ciepła) powodują również uszkodzenia termiczne.

By uniknąć problemów z poparzeniami chemikaliami, należy przede wszystkim czyli należy chronić dzieci przed dostępem do chemikaliów!

Jakie substancje są niebezpieczne?

Wiele substancji używanych w domu jest bardzo niebezpiecznych w przypadku ich spożycia i dlatego warto pamiętać o odpowiednim ich zabezpieczeniu przed dostępem dzieci. Do najczęstszych należą:

• środki do czyszczenia sanitariatów, kuchenek, ścian, podłóg;
• środki do przetykania rur;
• środki do wytrawiania metali odrdzewiania;
• wybielacze;
• elektrolit akumulatorowy.

Od czego zależy stopień uszkodzenia?

Przy spożyciu różnego rodzaju chemikaliów najważniejsze znaczenie dla wywartego przez nią uszkodzenia mają: rodzaj substancji, stężenie, spożyta objętość, czas ekspozycji, zawartość żołądka przed spożyciem, przebyte zabiegi na przewodzie pokarmowym, molarność i hydrofilność.

Objawy występujące przy oparzeniu przełyku:

• ból i pieczenie w obrębie jamy ustnej i gardła;
• mogą tworzyć się uszkodzenia u strupy na wargach i błonie śluzowej jamy ustnej;
• nudności i wymioty;
• dysfagia (utrudnione połykanie) i odynofagia (bolesne połykanie);
• ślinotok;
• może dojść do skurczu i obrzęku krtani, a następnie chrypki i niewydolności oddechowej.