Objawy i rozpoznanie PZT

Przebieg choroby jest powolny, a objawy, jakie można zaobserwować to:

• Ból w nadbrzuszu, promieniujący do kręgosłupa; nasilający się po posiłkach lub po spożyciu alkoholu. Trwający od kilku godzin do kilku dni.
• Objawy zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki (czyli objawy braku obecności w jelitach enzymów biorących udział w trawieniu pokarmów) – zalicza się do nich: uczucie wzdęcia i pełności w brzuchu, wymioty, biegunkę tłuszczową. Z powodu powyższych dolegliwości chorzy często ograniczają posiłki, co w połączeniu z zaburzeniami trawienia i wchłaniania doprowadza do spadku masy ciała, niedożywienia, a z czasem nawet wyniszczenia.
• Objawy wewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki, mają związek głównie z niedoborem insuliny, odpowiedzialnej za regulację gospodarką węglowodanową. Doprowadza to do rozwoju cukrzycy.

Aby rozpoznać przewlekłe zapalenie trzustki, wykonuje się podobne badania jak w przypadku zapalenia ostrego. Przeprowadza się testy, mające wykryć podwyższony poziom enzymów trzustkowych w surowicy (amylazę i lipazę) – zdarza się jednak, że mimo trwającej choroby, uzyskiwane wartości są prawidłowe. Badaniami obrazowymi w pierwszej kolejności powinny być: tomografia komputerowa jamy brzusznej (dzięki której można ocenić miąższ trzustki, jego ewentualne zmiany oraz przewód trzustkowy i możliwe torbiele), USG jamy brzusznej (które uwidoczni przyczyny zmian chorobowych np.: kamienie w pęcherzyku i przewodzie żółciowym).

Leczenie PZT

Leczenie jest głownie objawowe i obejmuje:

• Bezwzględny zakaz picia alkoholu.
• Stosowanie diety bogatej w kalorie i białka.
• Zwalczanie bólu poprzez podawanie leków przeciwbólowych (początkowo może to być paracetamol lub ibuprofen). W razie dalej utrzymującego się bólu, można podać pochodne opioidowe (tramadol).
• W leczeniu wewnątrzwydzielniczej niewydolności stosuje się substytucję enzymami trzustkowymi. Ułatwia to trawienie i wchłanianie składników pokarmowych, a także łagodzi ból. Dodatkowo uzupełnia się niedobory witamin, rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K).
• Wewnatrzwydzielniczą niewydolność leczy się poprzez stosowanie diety jak u ludzi chorych na cukrzycę. Jeżeli sama dieta nie przynosi rezultatów, wprowadza się leki zmniejszające stężenie glukozy we krwi.

Wskazaniami do przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego są silne dolegliwości, które nie poddają się leczeniu nienarkotycznymi lekami przeciwbólowymi, w razie postępującej utraty masy ciała oraz przy braku poprawy w leczeniu zachowawczym.