Sposoby leczenia bezpłodności

W zależności od wyników badań i ustalenia konkretnej przyczyny wdraża się odpowiednie leczenie. Może być to postępowanie farmakologiczne (głównie w przypadku zaburzeń hormonalnych), lub chirurgiczne jeśli stwierdza się nieprawidłowości w budowie narządu rodnego. Osobnego rozwinięcia wymagałoby opisanie technik wspomaganego rozrodu, takich jak: inseminacje domaciczne, standardowe zapłodnienie pozaustrojowe oraz inne, które w ostatnim czasie bardzo się rozwinęły. Traktuje się je jako metody ostatniej szansy po wyczerpaniu wszystkich innych dostępnych sposobów terapeutycznych. Ale z drugiej strony mimo, iż czasem jest to ostatnia szansa na potomstwo techniki wspomaganego rozrodu stają się przedmiotem sporu na płaszczyźnie etycznej, religijnej oraz prawnej.

Jeżeli nie można ustalić przyczyny niepłodności, mimo iż:

• kobieta miesiączkuje regularnie, a wyniki testów wskazują na prawidłowy cykl miesiączkowy i wykluczają zaburzenia hormonalne;
• nie ma zaburzeń w budowie narządu rodnego;
• parametry nasienia mężczyzny są prawidłowe;

wówczas rozpoznaje się niepłodność o nieustalonej przyczynie organicznej (czyli biologicznej) i podejrzewa się przyczyny psychologiczne.

Psychospołeczne aspekty bezpłodności

Stres, frustracja oraz problemy partnerskie życia codziennego, są częstą konsekwencją braku możliwości posiadania dzieci. Pojawia się stereotyp „niepełnowartościowego mężczyzny” lub „niepełnowartościowej kobiety”, co dodatkowo negatywnie wpływa na układ partnerski, zaś akt seksualny traci spontaniczność i ograniczany jest przez partnerów do roli „narzędzia” w osiągnięciu celu: jakim staje się posiadanie dziecka.

Dlatego niepłodność to nie tylko aspekt kliniczny, który rozwiązać można działaniami czysto medycznymi, ale i głęboki aspekt psychologiczny tkwiący w psychice jednego lub obojga partnerów. Kompleksy seksualne, poczucie małej wartości, brak zaufania do swojej sprawności seksualnej, albo z drugiej strony przecenienie swoich możliwości seksualnych – wszystkie te stany mogą prowadzić do braku satysfakcji ze współżycia, a tym samym skutkować niemożnością do posiadania dzieci. Nawet nadmierna wstydliwość , a czasem lęk i wstręt do czynności seksualnych mogą leżeć u podłoża bezdzietności. U mężczyzn mogą wystąpić zaburzenia erekcji na tle nerwicowym, zaburzenia wytrysku. Wszystkie te stany wymagają terapii od strony psychicznej u obojga partnerów. Na początku partnerzy powinni ze sobą po prostu rozmawiać, starać się poznać wzajemne „słabości”, własne podejście emocjonalne do spraw seksu i obaw z nim związanych. Gdy zaczną podejrzewać, że problem może leżeć głębiej w strefie emocjonalnej, wówczas powinni podjąć decyzję o udaniu się do psychologa, ponieważ wszystkie te stany wymagają terapii od strony psychicznej u obojga partnerów. Główną formą leczenia jest w tym przypadku psychoterapia mająca na celu poprawę zdrowia seksualnego, a czasem i pomagająca nabyć umiejętność tworzenia dojrzałych relacji seksualnych.