Kłykciny kończyste

Są to brodawkowate zmiany na narządach płciowych, których powstawanie uwarunkowane jest zakażeniem niektórymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego (głównie HPV6 i HPV11). Do zainfekowania dochodzi podczas kontaktów seksualnych, ale może także dojść do autozakażenia z innych części ciała.

Kłykciny występują z taką samą częstością u obu płci. Czasami zdarza się, że infekcja przebiega bezobjawowo, najczęściej jednak dochodzi do powstawania brodawek na narządach płciowych. U kobiet jest to okolica krocza, sromu, pochwy, cewki moczowej oraz odbytu. Z kolei u mężczyzn częstą lokalizacją jest powierzchnia żołędzi oraz wewnętrzna strona napletka (doprowadzać to może do powstania powikłań w postaci stulejki, czy załupka).

Początkowo zmiany mają niewielkie rozmiary, które nie powodują żadnych dolegliwości. W związku z tym mogą być one niezauważone, zwłaszcza jeśli lokalizują się w pochwie, czy na szyjce macicy. Z czasem zaczynają przyjmować coraz większe rozmiary, zlewające się ze sobą, tworzące kalafiorowate twory o białawym zabarwieniu. Mogą być bolesne. Dodatkowo towarzyszą im objawy zapalenia w postaci: świądu, pieczenia, upławów oraz nieprzyjemnego zapachu wydzieliny pochwowej.

Leczenie zmian zależy od ich umiejscowienia i rozmiarów. Początkowe, niewielkie zmiany można leczyć środkami farmakologicznymi, takimi jak doustne leki przeciwwirusowe i maści stosowane bezpośrednio na zmiany. Jeśli mamy do czynienia z większymi zmianami, można je usunąć za pomocą krioterapii, elektrokoagulacji, czy wypalenia za pomocą lasera. Mogą pojawiać się wówczas cuchnące i obfite upławy, które są wynikiem destrukcji tkanek. Zmiany, które przyjmują duże rozmiary usuwa się chirurgicznie w znieczuleniu ogólnym, a także pobiera się wycinki do badani histopatologicznego. Ważne jest jednoczesne leczenie obu partnerów seksualnych i wstrzymanie się od stosunków płciowych aż do momentu zakończenia terapii (zapobiega to wtórnym zakażeniom).