Jak się objawia poronienie?

Alarmującym objawem, mogącym zwiastować rozpoczynające się poronienie, jest ból w dolnej części brzucha, któremu towarzyszyć może krwawienie z dróg rodnych. W zależności od objawów wyróżnia się 3 rodzaje poronień: „zagrażające”, „w toku” i „poronienie zatrzymane”. Każda z tych postaci charakteryzuje się innym postępowaniem. W poronieniu w toku i zagrażającym przyjmuje się tzw. postawę wyczekującą (nie wdraża się zabiegów, gdyż z założenia zawsze daje się ciąży szanse na regenerację). Ważne jest aby kobieta była świadoma jakie są zagrożenia. Należy zapewnić jej spokój fizyczny jak i psychiczny. Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu progesteronu, leków rozkurczających mięsień macicy, przeciwbólowych i uspokajających. Natomiast wszelkie działania zabiegowe uzależnione są od pojawienia się takich objawów jak nasilenie bólu i krwawienia oraz wyników badania ginekologicznego uzupełnionego najczęściej USG dopochwowym. W przypadku potwierdzenia poronienia zatrzymanego, konieczny jest zabieg wyłyżeczkowania jamy macicy, a uzyskany w jego trakcie materiał tkankowy w każdej sytuacji przekazuje się do badania histopatologicznego.

Trudny czas dla matki

Bardzo istotną kwestią jest postępowanie po poronieniu. Powinno ono dotyczyć nie tylko badań specjalistycznych (zabieg wyłyżeczkowania, analiza histopatologiczna otrzymanego materiału), ale również uwzględnić poradnictwo małżeńskie. Polega ono na uświadomieniu pacjentki jak i jej partnera jak wygląda postępowanie po poronieniu, kiedy mogą znów starać się o potomstwo. Lekarz powinien udzielić wyczerpującej informacji na wszelkie pytania i obawy pacjentki. Ma to na celu zapobieganie możliwym negatywnym skutkom psychologicznym u obojga partnerów.

Profilaktyka poronień

• poradnictwo małżeńskie jest również elementem profilaktyki poronień. Taka profilaktyka powinna obejmować wykonanie u każdej kobiety jeszcze przed ogólnego badania fizykalnego;
• badania ginekologicznego uzupełnionego USG narządu rodnego;
• badania okulistycznego w przypadku wady wzroku;
• podstawowych badań laboratoryjnych w celu oceny stanu ogólnego przyszłej mamy. Badania te mają na celu wykrycie np.: potencjalnego zakażenia bakteryjnego, wirusowego lub pasożytniczego, chorób przewlekłych takich jak cukrzyca, choroby tarczycy lub nadciśnienie tętnicze. W ich skład wchodzi również oznaczenie grupy krwi, morfologii oraz ogólne badanie moczu.

Bardziej dokładne badania (badania genetyczne, badania w kierunku wykrycia swoistych przeciwciał w krwi powodujących uszkodzenia płodu) należy przeprowadzić w przypadku powtarzających się poronień. Pozwalają one na poznanie przyczyny utraty ciąż oraz podjęcie leczenia choroby podstawowej będącej przyczyną poronienia.