Popularnie określana jako szczepionka przeciwko rakowi szyjki macicy, to de facto szczepionka przeciwko wirusowi HPV, który jest patogenem wywołującym stan predysponujący do rozwoju tegoż raka.

Stwierdzenie, że jest to szczepionka przeciwko rakowi szyjki macicy jest więc zdaniem nieprawdziwym. Skąd wzięła się tego typu pomyłka? Z prostego i jakby nie patrząc, słusznego toku myślenia. Otóż wirus brodawczaka ludzkiego (Human Papilloma Virus – HPV) jest ogniwem zapalnym w łańcuchu zdarzeń, prowadzących do raka szyjki macicy.

Co powoduje HPV?

HPV występuje w kilku typach, ale w kwestii raka szyjki macicy, najbardziej  interesującymi nas są HPV 6,11,16,18. HPV typu 6 i 11 wywołują niezłośliwe brodawczaki i brodawki narządów płciowych, zwane kłykciami. Natomiast HPV-16 i -18 są typami onkogennymi i to właśnie one mogą powodować rozwój raka.

Czym się różnią szczepionki i jakie są dla nich zalecenia?

W Polsce i na świecie zarejestrowane i dopuszczone do użytku są dwie profilaktyczne szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego. Pierwsza (określana jako typ A) jest to szczepionka przeciwko wszystkim czterem wymienionym rodzajom wirusa HPV.  Druga (typ B) zabezpiecza przed infekcjami wywołanymi przez dwa onkogenne szczepy: HPV 16 i 18. Obie szczepionki nie zawierają w sobie materiału genetycznego wirusa, są zatem bezpieczne, gdyż nie wywołają zakażenia.

Obie szczepionki w postaci zastrzyków domięśniowych są przeznaczone do stosowania w trzech dawkach. Szczepionka A – u dziewcząt i kobiet w wieku 9-24 roku życia. Iniekcje należy wykonać wg schematu: 0, 2, 6 miesięcy. Szczepionka B jest zalecana dla dziewcząt i kobiet w wieku 10-25 roku życia, aplikowana w schemacie 0, 1, 6 miesięcy.