Czynniki psychogenne wpływające na zaburzenia libido

Mogą się przyczyniać do rozwinięcia zaburzeń seksualności w takim samym stopniu jak choroby organiczne. Wśród nich najczęściej wymienia się:

• przeżycia z dzieciństwa – traktowanie przez rodziców spraw seksu jako tematów tabu, coś „złego” i zabronionego. Tak skrajna postawa rodziców wobec dziecka  przyczynia się do powstania u niego uczucia wstydu lub niechęci do seksu w życiu dorosłym. Także kłopoty w małżeńskich relacjach rodziców lub przeżywanie rozpadu związku rodziców mogą skutkować u dziecka w przyszłości niepowodzeniami w pożyciu seksualnym;
• wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie;
• lęk przed podjęciem aktywności seksualnej, który wynikać może z obawy przed „sprawdzeniem się” w roli partnera seksualnego, niskiej samooceny, zbyt dużych oczekiwań od własnej osoby, poczucie braku atrakcyjności, nadmierna wyobraźnia erotyczna nie znajdująca spełnienia w rzeczywistości;
• u większości kobiet niezwykle ważnym elementem seksualności jest poczucie bezpieczeństwa i potrzeba więzi emocjonalnej z partnerem; zatem wszelkie urazy na tle uczuciowym prowadzić mogą do niechęci współżycia i spadku libido;
• indywidualne cechy osobowości takie jak: introwersja (zamknięcie się w sobie), problemy z wyrażaniem uczuć, cechy egoizmu i skupianie się tylko na swoich potrzebach skutkują nieudanym życiem seksualnym. Należy tu także wymienić kompleksy oraz obawy przed krytyką przez partnera własnych potrzeb lub zachowań seksualnych;
• zaburzenia identyfikacji płci, ukryte cechy homoseksualne, skłonności do dewiacji seksualnych i wynikające z tego poczucie winy.