Problem bardzo wstydliwy, dotyczący wielu kobiet. Panie dotknięte tym schorzeniem, często wstydzą się nawet udać do ginekologa, gdyż krępują się choćby samego badania. A przecież taka wizyta jest kluczem do wyleczenia z tej choroby!

Co to właściwie za schorzenie?

Zaburzenia statyki narządu rodnego to grupa chorób, polegających na "wypadaniu" albo samej pochwy albo szyjki macicy. Oczywiście zakres wypadania jest zależny od stopnia zaawansowania choroby i nie zawsze jest to pełne wypadanie – jak to jest wielokrotnie sugerowane. Poza tym zaburzenia statyki wiążą się też z czynnościowym nietrzymaniem moczu i stolca.

Schorzenie to wynika z zaburzeń równowagi dwóch mechanizmów podporowych. Po pierwsze osłabienia struktur utrzymujących pochwę i macicę (więzadeł i mięśni), czyli tzw. aparatu wieszadłowego i podporowego; po drugie, duże znaczenie ma działanie sił wewnątrz brzusznych, mogących przemieszczać narządy płciowe. Ten drugi czynnik ma spory udział w przypadku kobiet pracujących fizycznie. Podnoszenie ciężkich rzeczy, praca w pozycji stojącej, czy przewlekły kaszel – wywierają spory nacisk na aparat wieszadłowy, co prowadzi też do jego osłabienia.

Czynnikiem nie pozostającym obojętnym dla anatomii kobiecej, są porody siłami natury, w szczególności narażone na tego typu powikłania są wieloródki. Mechanizm porodowy opierający się na parciu dziecka na zewnątrz, bardzo rozciąga mięśnie miednicy. Najbardziej w tej grupie zagrożone późniejszymi powikłaniami, są tzw. porody chronione, czyli bez nacięcia krocza. Mięsień zwieracz odbytu, jak i nerwy sromowe i miedniczne podczas przechodzenia główki przez ujście zewnętrzne pochwy, zostają bardzo naciągnięte i uszkodzone. Jest to wielokrotna przyczyna zaburzeń statyki narządów płciowych w przyszłości. W przypadku porodów z nacięciem krocza, nie obserwuje się takiej ilości powikłań.

Objawy wypadania narządów rodnych są najczęściej obserwowane po menopauzie, kiedy to tkanka łączna ulega zwiotczeniu i jest bardziej podatna na rozciągnięcia. Oczywiście szczególnie jest to nasilone u kobiet, które mają defekt genetyczny kolagenu, który zmniejsza „jakość” tkanki łącznej, a co za tym idzie, zwiększa jego rozciągliwość.