Zwykle uważa się, że nadmiar nie szkodzi. W medycynie jest jednak trochę inaczej. Takim przykładem jest nadpłytkowość, która może być przyczyną zaburzeń zakrzepowo-zatorowych oraz krwawień.

Nadpłytkowość to nadmiar ilości płytek we krwi powyżej ustalonej normy (norma ta wynosi 150-400 tyś/μl). Nadmiar płytek zaburza przepływ krwi w naczyniach (krew staje się bardziej "gęsta") i może być przyczyną powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Skąd się bierze?

Wyróżniamy nadpłytkowości pierwotne i wtórne.

Pierwotne należą do zespołów mieloproliferacyjnych czyli chorób, w których dochodzi do nadmiernej produkcji elementów morfotycznych krwi (jednego lub kilku np. erytrocytów, leukocytów czy płytek). Przykładem takiego schorzenia jest nadpłytkowość samoistna.

Wtórne nadpłytkowości towarzyszą m.in.:

• czerwienicy prawdziwej;
• przewlekłej białaczce szpikowej;
• niedokrwistości z niedoboru żelaza;
• chorobom nowotworowym;
• niedokrwistości hemolitycznej;
• przewlekłym chorobom zapalnym.

Nadpłytkowość może wystąpić u osób z przewlekłym alkoholizmem oraz u stałych dawców krwi.