Diagnostyka

W badaniach laboratoryjnych stwierdzane są: znacznie podwyższone OB (niejednokrotnie o 3 cyfrowych wartościach), podwyższone stężenie białka w surowicy, obecność białka monoklonalnego, podwyższone wartości immunoglobulin (przeciwciał) gamma i obniżenie pozostałych, hiperkalcemia, niedokrwistość, małopłytkowość, podwyższone LDH. Badanie moczu ujawnia obecność białka monoklonalnego, a badania obrazowe: zwykle RTG kości – ogniska osteolitczne, ale również obecność złamań w tym złamań kompresyjnych trzonów kręgów. Dla potwierdzenia rozpoznania wykonuje się badanie szpiku kostnego, w którym stwierdza się obecność zwiększonej ilości charakterystycznych dla tej choroby plazmocytów.

Leczenie

Sposób leczenia uzależniony jest między innymi od aktywności choroby, wieku chorego, chorób towarzyszących itd. W jego skład wchodzi leczenie objawowe oraz leczenie choroby podstawowej.

Leczenie objawowe:

• Leczenie przeciwbólowe np. paracetamol, nie powinno stosować się leków z grupy NLPZ.
• Zapobieganie osteolizie kości – bifosfoniany.
• Dializa lub plazmafereza by usunąć nadmiar nieprawidłowego białka z surowicy.
• Nawodnienie pacjenta.
• Leczenie hiperkalcemii.
• Leczenie niedokrwistości: erytropoetyna lub transfuzje krwi.
• Leczenie operacyjne np. przy objawowych kompresyjnych złamaniach trzonów kręgów.

Leczenie choroby podstawowej:

• Radioterapia.
• Chemioterapia.
• Przeszczep szpiku.