Istnieją również bardziej zaawansowane metody badania, wykonywane przez wysoko specjalistyczne ośrodki. Tzw. badanie elektrofizjologiczne serca, które jest badaniem inwazyjnym, wykonywanym w szczególnych przypadkach (wiąże się z umieszczeniem specjalnych cewników w sercu, podłączonych do komputera).

Leczenie

Leczenie uzależnione jest od typu zaburzeń i objawów jakie ono powoduje.

• W przypadku arytmii powodujących zatrzymanie krążenia (np. migotanie komór, czy asystolia) konieczne są natychmiastowe zabiegi reanimacyjne w postaci defibrylacji lub/i masażu pośredniego serca (ucisku klatki piersiowej).
• W przypadku niektórych zaburzeń rytmu, wywołujących ciężkie objawy (np. migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków) wykonuje się zabieg kardiowersji (wyładowanie prądem elektrycznym zwykle o mniejszym natężeniu niż defibrylacja i zsynchronizowane z zapisem EKG), celem przywrócenia prawidłowego rytmu serca.
• W przypadku zbyt wolnych rytmów (bradykardii np. z powodu zespołu chorego węzła zatokowego) pacjentowi implantuje się specjalne urządzenie - kardiostymulator, którego elektrodę/elektrody umieszcza się w sercu. Zastępuje on nasz naturalny rozrusznik, wysyłając impulsy elektryczne stymulujące serce do skurczu.
• Leczenie farmakologiczne, które ma na celu bądź przywrócenie rytmu zatokowego, bądź zapobieganie wystąpieniu zaburzeń rytmu serca.
• Szczególnym rodzajem leczenia zaburzeń rytmu jest tzw. zabieg ablacji, polegający na usunięciu ośrodka będącego źródłem zaburzeń rymu. Jednym z rodzajów ablacji jest wprowadzenie do serca specjalnej elektrody, za pomocą której „wypala” się źródło, będące przyczyną zaburzeń rytmu.
• U pacjentów zagrożonych nagłym zatrzymaniem krążenia, implantuje się kardiowerter defibrylator, urządzenie które w przypadku wykrycia groźnej arytmii ma za zadanie przerwać ją wyładowaniem elektrycznym (urządzenie to podobnie jak kardiostymulator umieszcza się w okolicy podobojczykowej, a elektrody poprzez żyły doprowadzane są do serca).