Elektrokardiogram (EKG) to graficzny zapis czynności elektrycznej serca. Każda komórka mięśnia sercowego w trakcie cyklu serca (skurcz i rozkurcz) wytwarza potencjały i wyładowania elektryczne (depolaryzacja i repolaryzacja), które są rejestrowane z powierzchni ciała za pomocą elektrokardiografu i zapisywane na przesuwającej się taśmie papieru milimetrowego.

EKG to krzywa odzwierciedlająca czynność elektryczną serca. W zapisie tej krzywej są załamki (wychylenia zapisu powyżej lub poniżej poziomej linii, tzw. linii izoelektrycznej), które odzwierciedlają poszczególne etapy cyklu serca. Załamki P odpowiadają pobudzeniu przedsionków serca (do skurczu), następnie zespół QRS przedstawia depolaryzację prawej i lewej komory serca (co prowadzi do skurczu komór), a odcinek ST i załamek T odpowiada procesowi repolaryzacji mięśniówki komór, który następuje po ich skurczu.

Badanie EKG jest proste do wykonania, niedrogie i łatwo dostępne, a dostarcza wielu cennych informacji. Nie wymaga również specjalnego przygotowania pacjenta. Wystarczy 10-minutowy odpoczynek w pozycji siedzącej przed badaniem oraz zrelaksowanie podczas samego zapisu EKG.

Jak wygląda badanie EKG?

Badanie polega na umieszczeniu na klatce piersiowej elektrod, które rejestrują potencjały elektryczne, pochodzące z serca. W zapisie mogą pojawić się artefakty (fałszywe wychylenia) wynikające z drżenia mięśni, dlatego należy w czasie badania leżeć spokojnie, nie wykonywać ruchów, ani nie rozmawiać. Elektrody, czyli czujniki potencjałów elektrycznych, przykłada się w określonych miejscach:

• na lewej i prawej kończynie dolnej w okolicy kostki bocznej;
• na prawej i lewej kończynie górnej, nieco powyżej nadgarstka oraz
• we „wstędze przedsercowej” (6 elektrod) na przedniej powierzchni klatki piersiowej.