Leczenie niewydolności serca

W leczeniu wyróżniamy kilka aspektów. Ważna jest edukacja chorego i jego rodziny na temat istoty tej choroby, leczenia farmakologicznego i postępowania niefarmakologicznego. W leczeniu farmakologicznym istotne jest prawidłowe leczenie choroby, która doprowadziła do niewydolności serca (choroby wieńcowej, nadciśnienia tętniczego), profilaktyka zaostrzeń niewydolności serca, poprawa jakości życia. Leczenie farmakologiczne ustali lekarz w zależności od stopnia zaawansowania, nasilenia objawów czy chorób towarzyszących.

Leczenie niefarmakologiczne

Na leczenie niefarmakologiczne mamy wpływ my sami. W jego zakres wchodzą:

• rzucenie palenia oraz ograniczenie, bądź zaprzestanie spożycia alkoholu,
• utrzymanie prawidłowej masy ciała i regularne jej kontrolowanie, gdyż zbyt szybki jej przyrost może świadczyć o zatrzymaniu wody w organizmie,
• u chorych z objawami zatrzymania wody w organizmie, stosowanie diety z ograniczoną ilością przyjmowanych soli i płynów (1,5 – 2 litrów/dziennie),
• rehabilitacja (lekarz ustali, jaki wysiłek będzie odpowiedni dla danego pacjenta),
• coroczne szczepienia przeciwko grypie,
• ostrożne stosowanie leków, które mogą nasilać objawy niewydolności serca (do tych leków należą również te kupowane bez recepty np. NLPZ - niesterydowe leki przeciw zapalne, stosowane popularnie przy dolegliwościach bólowych czy przeziębieniach).

Należy również wspomnieć o sposobach leczenia skrajnych przypadków niewydolności serca. Zalicza się do nich metody operacyjnie (wszczepienie specjalnego urządzenia tzw. resynchronizatora, który może usprawnić pracę niewydolnego serca, lecz może być pomocny tylko u wybranej grupy pacjentów lub w ostateczności transplantację serca).