Przygotowanie

Przez co najmniej 3 godziny przed badaniem pacjent nie powinien spożywać pokarmów, ani palić papierosów. Również na 12 godzin przed próbą wysiłkową nie powinien podejmować znacznego wysiłku fizycznego. W dniu poprzedzającym powinien, po porozumieniu z lekarzem, odstawić leki z grupy antagonistów receptorów adrenergicznych (beta-blokery), chyba że ma już rozpoznaną chorobę wieńcową, a test wykonuje się celem oceny rokowania. W razie jakichkolwiek wątpliwości, wskazówek na temat przygotowania się do próby wysiłkowej udzieli lekarz kierujący na badanie.

Przebieg testu

Tuż przed badaniem lekarza przeprowadza kontrolę wskazań do testu oraz wykonuje spoczynkowy zapis EKG. Ważne jest sprawdzenie, czy nie ma przeciwwskazań do badania (świeży zawał serca, niestabilna choroba wieńcowa, objawowe ciężkie zwężenie zastawki aortalnej, tętniak rozwarstwiający tętnicy głównej, zatorowość  płucna, zapalenie wsierdzia lub mięśnia sercowego, niekontrolowana niewydolność serca, czy też objawowe zaburzenia rytmu sera).

Na początku testu osoba badana spaceruje po bieżni ruchomej, będąc monitorowanym (tętno, ciśnienie tętnicze krwi, EKG), z czasem (co 3 minuty) bieżnia przyśpiesza i unosi się – symulując sytuację jak podczas wchodzenia pod górkę. Badanie trwa do osiągnięcia przez pacjenta maksymalnego limitu tętna (orientacyjnie: wartość 220mmHg pomniejszona o wiek w latach), submaksymalnego limitu (ok. 85-90% maksymalnego limitu tętna), lub gdy wystąpią sytuacje, przemawiające za zakończeniem testu. Należą do nich: ból w klatce piersiowej, zmiany w EKG świadczące o niedokrwieniu, spadek ciśnienia krwi, zblednięcie lub wystąpienie sinicy, zawroty głowy, stan przedomdleniowy, niemożność kontynuowania wysiłku. Badanie kończy się również na życzenie pacjenta. Po zakończeniu badania pacjent jest jeszcze przez pewien czas monitorowany, tu ocenia się powrót rejestrowanych parametrów do stanu wyjściowego.

Przez cały czas trwania próby wysiłkowej obecny jest lekarz, na wypadek niespodziewanych reakcji mogących wystąpić pod wpływem wysiłku. Test jest dość bezpieczny (u zdrowych osób prawie bez ryzyka), porównywalny do szybkiego chodu lub podbiegnięcia truchtem pod górkę. Powikłania badania występują bardzo rzadko, ale mogą się pojawić, np.: spadek ciśnienia krwi, omdlenie, zaburzenia rytmu serca, czy niewydolność krążenia.

Wynik testu opisuje obciążenie wysiłkiem fizycznym (w jednostkach METS lub Wattach), maksymalne osiągnięte tętno i ciśnienie tętnicze, występujące dolegliwości u osoby badanej oraz opis zarejestrowanych zmian w EKG. Na tej podstawie lekarz konsultujący podejmuje decyzje co do rozpoznania i dalszego leczenia, ale może się również zdarzyć, że skieruje chorego na dodatkowe badania (np. koronarografię lub badania radioizotopowe serca).