Rozpoznanie skrzywienia przegrody stawiane jest na podstawie rynoskopii, czyli badania jamy nosa za pomocą wziernika. Niekiedy rozpoznanie stawiane jest zupełnie przypadkowo podczas np. wizyty u laryngologa zupełnie z innego powodu. Jeśli skrzywienie nie daje poważnych przewlekłych dolegliwości (krwawienia z nosa, utrudnione oddychanie, nawracające choroby zatok, niedrożność utrudniająca mowę i śpiew) nie ma wskazań do leczenia. W przeciwnym razie należy rozważyć leczenie operacyjne, bowiem tylko w ten sposób można „wyprostować” przegrodę. Nie wolno wykonywać operacyjnej korekty nosa u dzieci, gdyż struktury te u dzieci ciągle jeszcze się rozwijają.

Operacje przegrody nosa będą polegać na:

1. podochrzęstnowej resekcji przegrody nosa (operacja Killiana); obecnie wykonywana coraz rzadziej; chirurg usuwa część kostną i chrzęstną  przegrody, która zaburza drożność nosa;
2. septoplastyka (operacja Cottle’a) - jest to nieco trudniejszy zabieg ale pozwala uzyskać lepszy efekt. W tym przypadku po wykonaniu odpowiedniego cięcia usuwa się tylko niewielką część przegrody, następnie modeluje się i ustawia część chrzęstno-kostną w linii pośrodkowej ciała. Ten rodzaj zabiegu wybierany jest w przypadku gdy skrzywienie dotyczy w większym stopniu części chrzęstnej niż kostnej przegrody. Wykonuje się ją także przy operacjach plastycznych nosa zewnętrznego i bezpośrednio po złamaniach nosa.

Warto wspomnieć że wskazaniem do leczenia operacyjnego mogą być względy kosmetyczne w przypadkach widocznego skrzywienia chrząstki przegrody. Należy jednak pamiętać, że jest to zabieg operacyjny, wykonywany w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym; może dawać komplikacje związane z infekcjami, znieczuleniem, podawanymi lekami, chorobami współistniejącymi itp.