Objawy wskazujące na obecność polipów w nosie

Są to:

• zaburzenie drożności nosa o stałym lub zmiennym nasileniu;
• zaburzenia węchu, a co się z tym wiąże także zaburzenia czucia smaku;
• bóle głowy;
• zmiana głosu (tzw. nosowanie zamknięte zwane potocznie „mówieniem przez nos”);
• wyciek wodnistej wydzieliny z nosa;
• kichanie;
• uczucie spływania wydzieliny po tylnej ścianie gardła;
• przy obecności dużej ilości polipów może dochodzić do całkowitego wypełnienia nozdrzy, co może doprowadzić do zniekształcenia struktur nosa;
• oddychanie przez usta.

Diagnostyka

Przy diagnostyce polipów ważne jest odpowiednie zebranie wywiadu oraz dokładne badania – w pierwszej kolejności laryngologiczne. Polegają one na oglądaniu nosa, jest to tzw. rynoskopia przednia i tylna. W rynoskopii przedniej do badania używa się odpowiednich wzierników nosowych, które wprowadza się do przedsionka nosa i rozchyla tak, aby uzyskać dobry wgląd do jamy nosa. W rynoskopii tylnej ogląda się tylną część jamy nosa i nosogardło. Badanie rozpoczyna się od uciśnięcia języka szpatułką, aby odsunąć go od podniebienia miękkiego i tylnej ściany gardła. Następnie wprowadza się miedzy podniebienie miękkie i tylną ścianę gardła małe, ogrzane lusterko. Przesuwając je pod różnym kątem, ogląda się poszczególne elementy anatomiczne. W wypadku trudności w wykonaniu badania, np. przy silnym odruchu wymiotnym, stosuje się znieczulenie miejscowe. Obecnie stosuje się coraz częściej światłowodowe techniki endoskopowe, czyli tzw. fiberoskop, który umożliwia dokładną ocenę struktur nosogardła, wraz z  rejestrowaniem otrzymanego obrazu. Badanie jest niebolesne. Wykonuję się także badania obrazowe, czyli tomografię komputerową zatok; a także badanie histopatologiczne usuniętej zmiany, w celu wykluczenia procesu nowotworowego.