Pierwsza pomoc jaką ogólnikowo zna większość osób, główny nacisk kładzie na resuscytację krążeniowo-oddechową i pomoc ofiarom wypadków. Są jednak inne sytuacje, w których możemy pomóc drugiej osobie, a jedną z nich jest właśnie napad padaczkowy.

Padaczka (epilepsja) należy do najczęstszych schorzeń układu nerwowego. Jest chorobą o różnej etiologii (pochodzeniu), której charakterystycznym objawem są występujące u pacjentów napady padaczkowe. Chociaż możliwa jest, przy pomocy odpowiedniego leczenia, pełna kontrola choroby i pacjenci przez długi czas nie mają żadnych napadów, to przerwanie terapii często skutkuje pojawieniem się kolejnego napadu.

Co to jest napad padaczkowy?

Napad padaczkowy powstaje w sytuacji zaburzenia czynności mózgu, na skutek gwałtownych, niekontrolowanych i nadmiernych wyładowań elektrycznych w komórkach nerwowych. Istnieje bardzo dużo typów napadów padaczkowych, najpowszechniej znaną jego odmianą, z którym większość osób kojarzy to schorzenie, jest napad toniczno-kloniczny. W napadzie tego typu ciało chorego najpierw ulega usztywnieniu (faza toniczna), w wyniku czego często dochodzi do nagłych upadków i obrażeń ciała. W następnej kolejności (faza kloniczna), następują gwałtowne skurcze mięśni, co odbierane jest jako "rzucanie się" chorego. Często dochodzi do ślinotoku, zasinienia twarzy, mimowolnego oddania stolca lub moczu. Jest to jeden z typów napadów padaczkowych uogólnionych, czyli obejmujących cały mózg.

Wyróżniono również napady częściowe, które ograniczone są do jednej części mózgu i objawy w przebiegu takiego napadu zależne są od tego, za co dana część mózgu odpowiada (mimowolne ruchy, skurcz kończyny itd.). Innym częstym typem napadów padaczkowych są tzw. napady typu absence (nieobecności, nieświadomości) – najczęściej występujące u dzieci. Chory traci kontakt z otaczającą go rzeczywistością, często jest jakby wpatrzony w dal, może również towarzyszyć mu zwrot gałek ocznych z oczopląsem. Są to zazwyczaj krótkie napady, czasem trwające kilka sekund, po których chory powraca do poprzednio wykonywanej czynności (nie mając poczucia jej przerwania).