Wezwanie pomocy

Po krótkiej, wstępnej ocenie poszkodowanego wzywamy pomoc (w Polsce dzwoniąc na numer 999 lub z telefonu komórkowego na 112). Należy dokonać tego w taki sposób, aby osoba poszkodowana nie została bez opieki. Jeśli pomocy udziela kilka osób, a my zajmujemy się poszkodowanym, dobrze jest wskazać konkretną osobę, która będzie odpowiedzialna za wezwanie pomocy. Gdy rzucimy w tłum „niech ktoś wezwie karetkę”, może się okazać, że nikt tego nie zrobi, gdyż każdy będzie oczekiwał reakcji od innych osób. Jeśli jesteśmy sami, wówczas udrażniamy poszkodowanemu drogi oddechowe i sami wzywamy pomoc.

Istnieją jednak sytuacje, w których jesteśmy zobligowani przed wezwaniem pomocy do jednominutowej reanimacji. Dzieje się tak w przypadku podtopień, dzieci i niemowląt, osób zatrutych lub porażonych prądem oraz w urazach. Dzwoniąc po służby medyczne dobrze jest podać krótką, zwięzłą informację, która będzie uwzględniać miejsce zdarzenia, rodzaje uszkodzeń, przebieg wydarzenia, liczbę poszkodowanych osób zakres udzielonej pierwszej pomocy oraz dane osoby dzwoniącej. Pamiętajmy również o tym, że podczas oczekiwania na pomoc medyczną z przytomną poszkodowaną osobą, z zachowanym krążeniem i oddechem, musimy sprawdzać, co kilka minut jej parametry życiowe; gdyż w każdym momencie mogą się one załamać.

Czytaj dalej: Pierwsza pomoc – uratuj komuś życie. Część 2