Codzienne życie niesie różne niespodzianki i nie zawsze są one przyjemne. Często wywołują w nas stres, wymagają poświęceń i przełamania własnych oporów. Dzieje się tak na przykład, gdy stojąca obok nas osoba, nagle zasłabnie lub ulegnie wypadkowi. Ważne jest wtedy szybkie działanie, które może nawet uratować jej życie.

Utrata przytomności

Jeśli osoba stojąca obok nas w tramwaju, sklepie, czy na przystanku autobusowym, upada nagle i traci przytomność; zamiast wpadać w panikę, powinniśmy się starać szybko jej pomóc i wezwać pogotowie ratunkowe.

• Przy omdleniu, czyli krótkotrwałej utracie przytomności, powinieneś sprawdzić oddech i tętno. Jeśli są zachowane, ułóż chorego tak, aby jego nogi były wyżej niż reszta ciała. Gdy takie postępowanie nie przynosi rezultatów, wezwij pomoc, a chorego ułóż w pozycji bocznej ustalonej i obserwuj, aż do przybycia karetki; kontrolując co kilka minut oddech i tętno.
• Podczas ataku padaczki, chory pada nieprzytomny, plecy są sztywne, a mięśnie kończyn dolnych ulegają skurczom. Na ustach może wystąpić piana i bezwiedne oddanie moczu. Po ustąpieniu ataku chory odzyskuje przytomność, jednak nie pamięta co się wydarzyło. Atak może zakończyć się głębokim snem. Dla takiej osoby największym niebezpieczeństwem jest uraz, którego może doznać podczas upadku i w czasie trwania drgawek. Najlepszym postępowaniem będzie wezwanie pomocy medycznej oraz zabezpieczenie głowy, która jest najbardziej narażona na urazy. Wbrew powszechnej opinii nie należy wkładać nic między zęby.
• Przy zawale serca występuje silny ból za mostkiem lub w nadbrzuszu, który promieniuje do lewej ręki, żuchwy lub pleców. Dodatkowo występują: niepokój, uczucie lęku i poty, a także nudności, duszność, czasami utrata przytomności. W pierwszej kolejności powinniśmy wtedy wezwać pomoc. Chorego ułożyć w wygodnej pozycji, najlepiej półsiedzącej, zapewnić dopływ świeżego powietrza. Jeśli jest taka konieczność, poluzować ciasne ubranie. Jeśli chory ma przy sobie leki, podać nitroglicerynę, albo kwas acetylosalicylowy. Przede wszystkim nie wolno wpadać w panikę, gdyż nasze zdenerwowanie może udzielić się osobie, której niesiemy pomoc, a ona sama jest już wystarczająco wystraszona.