W życiu każdego z nas może zaistnieć sytuacja, w której będziemy świadkami czyjegoś urazu, złamania, zranienia, a nawet wypadku masowego w wyniku których będziemy musieli udzielić pomocy osobom poszkodowanym, czy nawet sobie samym.

Dlatego warto znać podstawowe zasady właściwego postępowania przy zaopatrywaniu zranień i złamań. Zawsze jednak powinniśmy pamiętać o konieczności konsultacji w szpitalnym oddziale ratunkowym lub o wezwaniu pomocy wykwalifikowanej ekipy pogotowia ratunkowego.

Za żelazną zasadę, zarówno przy udzielania pierwszej pomocy jak i przy zaopatrywaniu zranień, powinniśmy uznać – dbanie o własne bezpieczeństwo. Zawsze należy się upewnić, że w miejscu gdzie udzielamy pomocy nie ma zagrożeń dla nas samych (np. ofiara wypadku leży na środku jezdni, w pomieszczeniu ulatnia się gaz lub wybuchł pożar), tak by samemu nie stać się poszkodowanym. Drugą najważniejszą zasadą jest jak najszybsze wezwanie specjalistycznej pomocy. Jeśli to możliwe, warto wypytać poszkodowanego jak rana powstała i dobrze ją oglądnąć, gdyż czasem niewinnie wyglądające uszkodzenie skóry może powodować groźne następstwa, a nasza wiedza o uszkodzeniu przekazana później personelowi medycznemu może bardzo pomóc.

Rany

Raną będziemy nazywać każde uszkodzenie ciała, w którym dochodzi do przerwania ciągłości anatomicznej tkanek. Ze względu na przyczynę powstania rany przydatny może być poniższy podział.

• rana cięta – powstała w wyniku skaleczenia ostrym przedmiotem;
• rana tłuczona – powstała w wyniku urazu tępym przedmiotem;
• rana kłuta – uszkodzenie ostrym, często długim przedmiotem (gwóźdź, szpikulec, sztylet); bardzo niebezpieczna gdyż penetruje głęboko do tkanek;
• rana kąsana – wskutek ugryzienia przez zwierzę lub człowieka;
• rana zatruta – w wyniku ukąszenia przez węża, skorpiona, owady;
• rana postrzałowa – w wyniku postrzału z broni palnej; charakterystyczna jest dla niej dziura wlotowa i wylotowa (ta nie zawsze występuje).