Rozpoznanie i diagnostyka choroby
Rozpoznanie choroby opiera się głównie na podstawie badania neurologicznego. Ponadto wykonuje się test z lewodopą (test jest dodatni, jeśli po podaniu lewodopy dochodzi do zmniejszenia się nasilenia objawów). Od niedawna wprowadzono do diagnostyki choroby Parkinsona badania, mające zwiększyć szansę trafnej diagnozy (należą do nich SPECT i PET). Na pewno wykrywają one zmiany w mózgu, mogące sugerować chorobę Parkinsona, ale ich skuteczność jest wciąż zmienna.
Leczenie
W leczeniu choroby Parkinsona można obecnie stosować wiele leków, ale terapia ma zdecydowanie charakter objawowy i niestety nie powstrzymuje progresji schorzenia. Podstawą leczenia jest uzupełnienie niedoborów dopaminy w mózgu. Stosuje się substancje z grupy działającej bezpośrednio na receptory dopaminowe i uzupełniające jej braki. Lekiem o takich właściwościach jest po prostu syntetyczna dopomina, czyli lewodopa. Zastosowanie w terapii ma też połączenie lewodopy z inhibitorami dekarboksygenazy, które uniemożliwiają jej rozkład w wątrobie, a co za tym idzie wydłużają jej działanie.
Wadą tego leczenia jest stopniowe przyzwyczajanie się organizmu do lewodopy i konieczność ciągłego zwiększania jej dawki, ponieważ ta wprowadzana na początku przestaje być skuteczna (na tym polega zjawisko tolerancji leku). Istnieją też inne objawy niepożądane terapii, pod postacią: omamów, objawów psychotycznych, bądź nadmiernego uspokojenia. Oczywiście nie występują one u każdego pacjenta. Niejednokrotnie zdarza się, że poza tolerancją dawki, nie występują żadne inne objawy uboczne.
Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego artykułu