Klasterowy ból głowy nazywany często neuralgią migrenową, występuje rzadziej niż migrena, czy napięciowy ból głowy, ale jest równie uciążliwą i nieprzyjemną dolegliwością.

Dotyczy częściej mężczyzn i występuje w średnim wieku. W literaturze opisuje się, że występowanie dolegliwości tego typu u członków rodziny, znacznie zwiększa częstość występowania tej choroby. Tzn., że jeśli ktoś z rodziny choruje, to nasza szansa na zachorowanie się zwiększa.

Objawy

U większości chorych ataki bólowe występują w charakterystycznych klasterach, czyli przedziałach – okresach bólowych. Najczęściej trwają one od kilu tygodni do kilku miesięcy. Z reguły w ciągu roku chory może  się spodziewać zwykle 2-3 rzutów bólowych. Okresy bezbólowe – remisje trwają zwykle około 3-4 miesięcy.

Objawy jakie pojawiają się w klasterach są zwykle jednostronne. Ból dotyczy okolicy czołowej, ciemieniowej i gałki ocznej. Jest silny, szybko narastający, a niektórzy pacjenci oceniają go jako palący, czy kłujący.

Charakterystyczne dla tego schorzenia są występujące dolegliwości z układu autonomicznego. Czyli łzawienie z oka, przekrwienie spojówek, czasem obrzęk powiek. Często występuje wyciek surowiczy z nosa i wzmożona potliwość skóry na czole. Do kanonu objawów – włącza się tzw. Zespół Hornera:

• zapadnięcie gałki ocznej do wewnątrz oczodołu;
• opadnięcie powieki;
• zwężenie źrenicy;
• zaburzenia potliwość twarzy po tej samej stronie.

Podczas ataku chory zachowuje się bardzo znacząco dla rozpoznania choroby. Przede wszystkim jest pobudzony ruchowo, uciska obolałą część głowy, próbuje ją schładzać.

Objawy pojawiają się najczęściej we wczesnych godzinach rannych, po przebudzeniu. Czynnikiem nasilającym, bądź prowokującym klasterowy ból głowy jest przede wszystkim spożycie alkoholu, ale także: sen w ciągu dnia i spożywanie nitratów.

Istotną dla pacjenta informację stanowi, że nie ma możliwości wystąpienia klasterowego bólu głowy, jeśli prowokanty (czynniki wyzwalające) nie pokrywają się z czasem trwania klasteru.