Diagnostyka otępień

Na pewno nie jest prosta, gdyż ostateczne rozpoznanie można postawić dopiero po wykonaniu badania histopatologicznego z wycinków mózgu. Jest to możliwe tylko po śmierci pacjenta, a wtedy jest już za późno na jakiekolwiek przyczynowe leczenie. W związku z tym diagnozę stawia się pośrednio, na podstawie szczegółowego wywiadu z pacjentem. Podczas rozmowy przeprowadza się test MMSE (Mini Mental State Examination). Składa się on z pytań, sprawdzających orientację w czasie i przestrzeni. Ocenia jak sprawnie chory wykonuje komendy słowne i pisemne, a także określa sprawność rysowania. Na podstawie otrzymanego wyniku można wiarygodnie ocenić, jaki jest stopień otępienia i czy rzeczywiście ono jest przyczyną objawów.

Leczenie

Leczenie chorych z otępieniem nie jest łatwe, ponieważ rokowanie w przypadku tego schorzenia nie jest zbyt pomyślne, a stosowane w otępieniach leki działają jedynie objawowo, zmniejszając występujące dolegliwości. Najważniejsze w terapii jest zatem bliskość, jaką mogą dać choremu tylko członkowie jego najbliższej rodziny. Osoba z otępieniem na pewno jest sporym obciążeniem dla domowników. Trzeba jej pilnować jak dziecka, aby np. nie zostawiła włączonego żelazka, albo nie wpuściła do domu zupełnie obcej osoby, a ciągłe dopytywanie się: „jaki dziś dzień” może być męczące i wymagać dużej cierpliwości. Nie można jednak osoby z otępieniem zostawić samej bez opieki, gdyż nie poradzi sobie z codziennymi problemami, a  pojawiająca się depresja, będzie się pogłębiać.