W sposób podobny do TIA może manifestować się tzw. przewlekła niewydolność naczyń kręgowo–podstawnych tzw. VBI (vertebto-basilar insufficiency), spowodowana: wadami wrodzonymi tych naczyń, uciskiem mechanicznym z zewnątrz na naczynia (głównie przez struktury kostne kręgosłupa), czy ich skurczem. Zawroty głowy również będą tu jednym z objawów, a oprócz tego występują: bóle z tyłu głowy nasilające się po wysiłku, stresie, zmianie pozycji ciała, zmianie pogody. Dołączyć się mogą: szum w uszach, pogorszenie pamięci, przemijające zaburzenia widzenia, a nierzadko depresja. Skoro mowa o silnych bólach głowy to należy wspomnieć o migrenie, gdyż jej napadom także mogą towarzyszyć zawroty głowy i kłopoty z utrzymaniem równowagi. Mogą się one pojawić zarówno w czasie ataku migreny jak i między napadami.

Inne przyczyny zawrotów głowy

Wyżej opisane przyczyny tego dość niespecyficznego objawu mają charakter organiczny, czyli dana patologia rozgrywa się w konkretnych obszarach mózgu lub strukturach z nim skojarzonych. Lecz istnieje także sfera zaburzeń natury psychicznej, których manifestacja będzie oprócz głównego objawu psychicznego przejawiać się zaburzeniami równowagi i zawrotami głowy. Przykładem takim są nerwice, a wśród nich jedna z najczęstszych – agorafobia (lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni lub w tłumie), gdzie zaburzenia równowagi pacjenta będą wynikać z jego lęku przed upadkiem. Osoba cierpiąca na agorafobię lepiej znosi otwartą przestrzeń, czy też tłum ludzi, jeśli jest prowadzona przez kogoś np.: pod ramię czy za rękę – wówczas zawroty głowy ustępują. Schorzeniem o podłożu psychicznym, gdzie stwierdza się zawroty głowy jest także depresja. Nie jest to objaw wysuwający się na pierwszy plan w tej chorobie, lecz należy wspomnieć o jego występowaniu.

Leczenie zawrotów głowy

Nie sposób opisywać tutaj całej diagnostyki, którą przeprowadza się w celu znalezienia przyczyny zawrotów głowy. Ważne aby w porę zareagować na objaw i udać się do specjalisty. Lekarz rodzinny powinien wstępnie ocenić, na ile objaw ten wymaga pilnego działania i skierować nas do odpowiedniego gabinetu specjalistycznego. Leczenie może być ukierunkowane na likwidowanie konkretnej przyczyny. Zatem jeśli jest to zapalenie błędnika, czy też struktur z nim powiązanych – odpowiednimi lekami likwiduje się zapalenie i wówczas objaw ustępuje. W przypadku miażdżycy, nadciśnienia, chorób serca najważniejsze jest stosowanie się do zaleceń mających redukować ryzyko udaru. Czyli ogólnie mówiąc, jeśli pozbędziemy się przyczyny – zawroty znikną. Inne wyjście to zastosowanie leków, które będą redukować same objawy, a niekoniecznie przyczyny (takimi są np.: metoklopramid, diazepam, dimenhydrynat). Działają one na układ nerwowy i powodują ustąpienie głównie nudności, wymiotów i zawrotów głowy, które skutecznie potrafią ograniczyć codzienne funkcjonowanie.