Jęczmień wewnętrzny występuje rzadziej i w odróżnieniu od zewnętrznego, dotyczy gruczołów tarczkowych Meiboma. Bolesność, zwykle większa niż w postaci zewnętrznej jest ograniczona do miejsca zajętego gruczołu. Towarzyszy jej zaczerwienienie wewnętrznej powierzchni powieki, natomiast zmiany zapalne na skórze występują sporadycznie. Ropna treść ze względu na umiejscowienie gruczołu rzadziej ewakuuje się samoistnie, jednak gdy do tego dojdzie, zawartość może przebić się w stronę spojówki powiekowej oraz rzadziej przez skórę na zewnątrz powieki. Podobnie jak w przypadku jęczmienia zewnętrznego zapalanie zwykle ustępuje samoistnie w ciągu kilu dni.

Leczenie jęczmienia w pierwszej kolejności polega na stosowaniu rozgrzewających okładów i lekkim masażu przy zamkniętych powiekach. W jęczmieniu zewnętrznym dodatkowo usunięcie rzęs w okolicy objętej stanem zapalnym może przyśpieszyć leczenie. Nie należy dążyć do wyciśnięcia lub przebicia igłą ropnia na własną rękę. Gdy zmiana jest duża, a dolegliwości nie ustępują lub nasilają się, należy zgłosić się do lekarza okulisty, gdyż może istnieć konieczność zastosowania antybiotyku lub nacięcia ropnia. Za takim postępowaniem przemawia głównie ryzyko wystąpienia groźnych powikłań w postaci zakrzepowego zapalenia żył oczodołu oraz ropnego zapalenia mózgu i opon mózgowych.

Gradówka (chalasion)

Efektem przewlekłego zapalenia gruczołu tarczkowego Meiboma jest gradówka. Jest to stan wywołany długotrwałym zablokowaniem ujścia gruczołu, gromadzeniem się łojowej wydzieliny oraz wtórnym jego rozdęciem. Gradówka objawia się wystąpieniem niebolesnego i dobrze ograniczonego guzka, uwypuklającego się na zewnątrz powieki lub do wewnątrz w stronę spojówki. Skóra powieki ponad guzkiem jest zazwyczaj nie zmieniona zapalnie, natomiast spojówka może być lekko zaczerwieniona.

W leczeniu gradówki podobnie jak w przypadku jęczmienia zastosowanie znajdują miejscowe okłady rozgrzewające. Małe gradówki mogą ustępować samoistnie, choć zdarza się to rzadko. Większe i nie ustępujące gradówki leczone są chirurgicznie. Zabieg wykonywany jest w nieczuleniu miejscowym i polega na nacięciu i wyłyżeczkowaniu zawartości. Alternatywą dla leczenia operacyjnego jest wstrzykiwanie w obręb gradówki roztworów steroidów, a wyleczenie osiąga się zwykle w 80% przypadków. U osób z nawracającymi gradówkami może wystąpić konieczność profilaktycznego doustnego stosowania antybiotyków.