Odpowiedni skład łez i prawidłowe ich wydzielanie są niezbędne do zdrowego funkcjonowania oczu. Patologie w obrębie aparatu łzowego przyczyniają się do rozwinięcia zespołu objawów, nazywanego „zespołem suchego oka”.

Gałka oczna pokryta jest cienką warstwą łez grubości ok. 6-10 mikrometrów (tzw. film łzowy). Spełnia on niezmiernie ważną rolę dla oka: zwilża powieki, kształtuje idealnie gładką powierzchnię gałki ocznej, zapewnia odpowiednie środowisko dla komórek nabłonka spojówki i rogówki, działa bakteriobójczo i bakteriostatycznie, transportuje substancje odżywcze między komórkami nabłonka i głębszymi warstwami rogówki, rozpuszcza i zmywa substancje szkodliwe (działa podobnie do wycieraczek w samochodzie). Film łzowy składa się z wodnistej wydzieliny gruczołów łzowych, śluzu produkowanego przez gruczoły kubkowe spojówki oraz tłuszczu.

Przyczyny zespołu suchego oka możemy podzielić na:

Związane z upośledzeniem wydzielania łez – zaliczamy tu:

• rozległe oparzenie rogówki (zostają zniszczone gruczoły oka wydzielające poszczególne składniki filmu łzowego);
• w przebiegu jaglicy może dojść także do trwałego zniszczenia gruczołów;
• autoimmunologiczne zespoły pęcherzycowe; powstają zbliznowacenia spojówki oraz wysychanie i łuszczenia nabłonka rogówki;
• zespół Sjögrena (towarzyszy mu także zapalenie nosa i gardła, upośledzenie wydzielania śliny);
• uszkodzenie nerwu czaszkowego V;
• jako efekt uboczny działania leków: tabletek antykoncepcyjnych, β blokerów, leków zawierających atropinę i adrenalinę, moczopędnych, antyhistaminowych.