Nowotwory łagodne tkanek miękkich

Są znacznie częstsze od nowotworów złośliwych. Zbudowane z komórek bardzo podobnych do prawidłowych, rosną zwykle powoli nie dając przerzutów. Ich objawy mogą być związane głównie ze wzrostem guza, rozpieraniem, uciskiem na sąsiednie tkanki, naczynia, czy nerwy. Dla niektórych pacjentów stanowią problem kosmetyczny. Do grupy tej należą:

• Tłuszczak (lipoma) najczęstszy nowotwór tkanek miękkich, występujący przeważnie w okolicy grzbietu, karku, powłok brzucha. Zwykle otoczony cieniutką torebką, jest miękki i zwykle bezbolesny w dotyku. Często stanowi bardziej problem kosmetyczny niż zdrowotny.
• Włókniaki (fibroma) mogą być miękkie lub twarde. Miękkie są zwykle wrodzone, ujawniające się w każdym wieku w postaci guzka cielistej barwy na skórze brzucha lub w zgięciach (pachwiny, pachy). Twarde guzki średnicy 1-2 cm, zlokalizowane są najczęściej w obrębie kończyn. Częste są także niewielkich rozmiarów włókniaki starcze, występujące u kobiet w okolicy pach, szyi, karku.
• Bliznowiec (keloid) powstaje najczęściej w miejscu uszkodzenia skóry w postaci jej zgrubienia. W obrazie histopatologicznym jest blizną przerostową i występuje częściej u osób rasy czarnej.
• Mięśniaki – gładkokomórkowy (leiomyoma) występujący w skórze, tkance podskórnej czy w głębi tkanek oraz rzadki prążkowo komórkowy (rhabdomyoma).
• Nerwiak, nowotwór łagodny obwodowego układu nerwowego, powstający z osłonki nerwowej, najczęściej między 3. a 5. dekadą życia. Zwykle ma obraz pojedynczego guzka w okolicy głowy, szyi i kończyn.
• Śluzak (myxoma) jest to nowotwór wywodzący się z tkanek miękkich, a jednocześnie jest to najczęstszy nowotwór pierwotny serca.
• Naczyniaki (haemangioma) często u dzieci występują już od urodzenia; cześć z nich zanika wraz z wiekiem, pozostawiając na skórze miejsce odbarwione. Mogą obejmować duże obszary (zwłaszcza skóry) i co stanowi problem kosmetyczny zwłaszcza w okolicy twarzy – wymagają wówczas zabiegu chirurgicznego.

Diagnostyka

Wywiad i badanie lekarskie to początek diagnostyki każdego schorzenia. Następnie wykonuje się badania badanie obrazowe, np. USG, RTG, tomografię komputerową, czy rezonans magnetyczny. Czasem zlecana jest biopsja zmiany, aby ostateczne rozpoznanie mogło być postawione na podstawie badania histopatologicznego.

Sposoby leczenia

Leczenie uzależnione jest od typu nowotworu. Niektóre nowotwory łagodne nie wymagają natychmiastowego leczenia, a jedynie obserwacji, natomiast w pozostałych przypadkach podstawowym leczeniem jest leczenie chirurgiczne. Stosuje się również uzupełniająco chemioterapię i radioterapię oraz połączenie obu tych metod. Nowotwory łagodne to często większy problem kosmetyczny i z tego powodu są najczęściej usuwane.