Objawy osteoporozy

Osteoporoza może dawać wiele objawów, do których należą: dzienne, wielomiejscowe bóle kręgosłupa i pleców, pogłębienie kifozy (wygięcie do tyłu kręgosłupa) piersiowej i lordozy (wygięcie do przodu kręgosłupa) szyjnej i lędźwiowej, pochylenie tułowia ku przodowi, napięcie i bolesność mięśni przykręgosłupowych i międzyżebrowych, osłabienie mięśni pośladkowych i brzucha (uwypuklenie brzucha), ograniczenie ruchomości oddechowej klatki piersiowej, upośledzenie funkcji przewodu pokarmowego (zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha) i układu oddechowego (duszność). Najczęściej jednak w chwili rozpoznania chorzy zgłaszają się z powodu bólów, towarzyszących złamaniom. Może dochodzić do tzw. złamań niskoenergetycznych, czyli wywołanych drobnym urazem (takim który u osób zdrowych nie wywołuje złamania) w obrębie kości długich (przedramienia, uda) i kręgosłupa.

Diagnostyka i rozpoznanie osteoporozy

W rozpoznaniu choroby największe znaczenie ma ocena masy kostnej (gęstości mineralnej kości – BMD) w kręgosłupie lędźwiowym lub  bliższym końcu kości udowej. Oznaczenie to wykonuje się za pomocą ilościowej tomografii komputerowej lub 2-wiązkowej rentgenowskiej absorpcjometrii (pochłanianie promieniowania rentgenowskiego przez kości jest proporcjonalne do ilości obecnego w nich wapnia). Wynik badania podaje się jako tzw. T-score. Wartości pomiędzy +1,0 a -1,0 mieszczą się w zakresie prawidłowym. Wynik pomiędzy -1,0 a -2,5 świadczy o oetoepoanii (to jeszcze nie osteoporoza ale powinno się rozważyć jej aktywną profilaktykę), zaś wartość T-score poniżej -2,5 świadczy o osteoporozie.

W przypadku złamań i bólów kostnych w zdjęciach radiologicznych można wykazać złamania kompresyjne kręgów, tzw. kręgi rybie (dwuwklęsłe) i klinowe w kręgosłupie piersiowym i lędźwiowym, złamania kości udowej, promieniowej oraz innych. Do innych badań stosowanych w monitorowaniu metabolizmu kostnego, stosuje się oznaczenie enzymu fosfatazy alkalicznej w surowicy krwi oraz badania laboratoryjne moczu (wydalania wapnia i hydroksyproliny oraz telopeptydów kolagenu typu I, pochodzącego z degradacji elementów organicznych kości).