Staw łokciowy to jeden z ważniejszych elementów układu szkieletowego człowieka, umożliwiający wiele skomplikowanych ruchów, niezbędnych w codziennym życiu.

Staw łokciowy zbudowany jest z trzech kości: bliższych nasad kości łokciowej i promieniowej oraz dalszej nasady kości ramiennej. Codziennie narażony jest on na powtarzające się urazy i mikrouszkodzenia. Odpowiadają one za dwie bardzo częste choroby, zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego i zapalenie nadkłykcia bocznego.

Łokieć golfisty

Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, zwane potocznie łokciem golfisty, jest zespołem bólowym, związanym z uszkodzeniem przyczepów mięśni przedramienia. W wyniku częstych obrażeń tej okolicy może dojść do zrostów w obrębie kanału łokcia, w którym przebiega nerw łokciowy, co wywołuje ból. Ponadto nieprawidłowe ćwiczenia statyczne i nadmierne obciążenie mięśni przedramienia (np. podczas gry w golfa), mogą powodować nawracające mikropęknięcia, będące przyczyną stanów zapalnych oraz przerostu masy mięśniowej, wywołującej ucisk na struktury nerwowe.

Do najczęstszych objawów zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego należą:

• ograniczenie ruchów w stawie łokciowym ,w szczególności rotacji do wewnątrz;
• dolegliwości bólowe o różnym stopniu nasilenia, wzmagające się podczas wysiłku;
• ból w trakcie uciskania okolicy zajętej procesem chorobowym;
• uczucie sztywności w stawie;
• niekiedy trzeszczenia w trakcie biernego poruszania kończyną;
• zaczerwienienie skóry oraz obrzęk w obrębie zajętego stawu.

W leczeniu istotne jest przede wszystkim ograniczenie ruchów zarówno w stawie łokciowym, jak i nadgarstku. W tym celu unieruchamia się kończynę za pomocą temblaka, opatrunku gipsowego, czy łusek zakładanych na przedramię. Ponadto stosowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz przeciwbólowe (ketoprofen, naproxen) w postaci tabletek lub żelu, miejscowo rozprowadzanego na skórze. W przypadku braku poprawy, wykonywane są iniekcje z kortykosteroidów w okolice nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Pomocne w leczeniu i rekonwalescencji są zabiegi fizykoterapeutyczne jak: jonoforeza, laseroterapia, ultradźwięki, a także masaże i ciepłe okłady. W ostateczności gdy zawiodą wszystkie metody leczenia zachowawczego, podejmuje się leczenie operacyjne, polegające na złuszczeniu przyczepów mięśniowych z nadkłykcia, co pozwala na odbudowę przyczepu mięśniowego.