Łokieć tenisisty

Chorobą analogiczną do powyższego schorzenia jest zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Z uwagi na fakt, że często jest stwierdzane u osób intensywnie grających w tenisa, zwyczajowo nazywane jest łokciem tenisisty. Na nadkłykciu bocznym znajdują się przyczepy mięśni prostujących nadgarstek. Dlatego rozwojowi tej choroby sprzyja częste dźwiganie ciężarów przy wyprostowanych łokciach, a także takie czynności jak wiosłowanie, prace krawieckie, praca na klawiaturze komputerowej.

Dla zapalenia nadkłykcia bocznego charakterystyczne są: dolegliwości bólowe podczas prostowania kończyny w stawie łokciowym, próby wyprostowania palców lub zgięcia grzbietowego ręki. Ponadto występują problemy z prostymi czynnościami dnia codziennego, jak: uniesienie kubka, czy otwarcie drzwi samochodu. Leczenie jest praktycznie identyczne do stosowanego w zapaleniu nadkłykcia przyśrodkowego.

Zapaleniom nadkłykcia bocznego i przyśrodkowego można zapobiegać poprzez stosowanie ochraniaczy lub opasek elastycznych, rozkładających naprężenia powstające podczas wysiłku. Istotna jest również nauka i korekta technik podnoszenia ciężarów, uderzeń rakietą itp.